■ با مسووليت سردبير

بيست و ششم مهر ماه روز جهاني ريشه کني  فقر است. نگاهي به  آمارهاي معمولي که در فضاي مجازي نيز در دسترس است، نشان مي دهد بيش از سي درصد از جمعيت ايران تا 1402 زير خط فقر زندگي مي کرده اند، آماري که امروزه قطعا بيشتر شده است و با آنکه از زمان ايه اله هاشمي رفسنجاني تا به اکنون به صورت گاه و بي گاه روساي جمهور مدعي ريشه کني فقر در کشور بوده اند اما هيچ يک از دولتها نتوانسته اند دامنه گسترش فقر را محدود نمايند. هر يک نيز البته دلايل قابل قبولي هم شايد داشته اند اما در اين مجال بحث آن است که ملت ايران هر روز فقيرتر شده است و فقر اگر چه ممکن است پديده اي براي امروز باشد اما تاثيرات آن نسل به نسل و پشت در پشت ادامه خواهد داشت. نسل فقير امروز توان تربيت و نگهداري فرزندان خود را  نخواهد داشت  و چون امکان تربيت و ارتقا فرزندان را ندارد، ترجيح مي دهد زندگي را در تنهايي سر نمايد، آن گاه سن ازدواج افزايش مي يابد و دهها افت ديگر جامعه را با خود درگير مي کند. از سويي آنها که صاحب  خانواده هستند، نمي توانند از پس معيشت بر آيند، دنياي امروز هزينه هاي غيرقابل پيش بيني را با خود آورده است و به همين خاطر  معيشت را سخت و سخت تر کرده است، نگاهي به وضعيت عمومي اقتصاد ايران،  نشانگر اقتصاد راکد و افسرده اي است که بايد به آن سامان داد. اين البته  غم نامه اي براي تمام ايران است اما در گلستان با وضعيت درآمد سرانه بسيار پايين تر از سطح ملي، شهروندان به صورت طبيعي فقيرتر از شهروندان ايران زمين هستند، پايين بودن در آمد سرانه و فاصله ضريب جيني با اندازه استاندارد جهاني و کشوري نشان مي دهد گلستان راه سختي براي بقا در پيش دارد و چنانچه سياستهاي ملي و استاني اصلاح نشود و مديران کاردان و صاحب دانش بکار گرفته نشوند، شهروندان گلستاني هر روز فقيرتر از روز قبل خواهند شد.