■ با مسووليت سردبير

برخي فضيلت ها محدود به زمان و مکان نيستند، دوست و دشمن نمي شناسند و نمي توان براي آنها حد و حدودي قايل شد، با هر ايدئولوژي و هر تفکر، پديده اي قابل احترامند و بايد براي آنها احترام قايل شد. شجاعت، گذشت، جوانمردي و فضايلي از اين دست از آن جمله اند، بر اين اساس به نظر مي آيد ممکن است شجاعتي را در دشمنتان ببينيد و نخواهيد آن را تشويق کنيد اما نمي توانيد آن را انکار کنيد، رفتارهاي از سر شجاعت و سر بلندي هميشه قابل احترامند، همانگونه که رذيلت ها هم هيچگاه قابل پذيرش نيستند، دروغ، خيانت، ناجوانمردي و.... از آن جمله اند، اينک نيز جنگي در خاورميانه در گرفته است، همانگونه که به هر گونه استدلالي کشتار زنان و کودکان بي گناه کاري غير قابل پذيرش است  بر همان اساس نيز  اشغال سرزمين هاي مادري يک ملت را  هيچگاه نمي توان پذيرفت و نمي توان اشغالگران را تشويق کرد و به همان دلايل انساني و اخلاقي، تماشاي  انساني که در کوچه خيابانهاي ويرانه اي به نام غزه در حال جنگيدن کوي به کوي و خيابان به خيابان با اشغالگران است هر بيننده اي  را به تحسين وا مي دارد، انساني که  تا قبل از آن مي گفتند، در لابلاي تونل هاي مخفي براي حفظ جان خود مخفي شده است و يا در فلان نقطه دنيا فارغ از کشتار مردمش  در عافيت زندگي مي کند، اينک مي بينيد  خود در نوک پيکان درگيري ايستاده است و بدون ترس از مرگ و نيستي تا آخرين لحظه در برابر کساني که سالهاست وطن او را اشغال کرده اند، ايستادگي مي کند، در هر فرهنگ و اعتقادي قابل احترام است، زيرا دفاع از سرزمين مادري، حق زندگي  و در اختيار داشتن  سر زميني که متعلق به آنهاست را نمي توان ناديده گرفت. وقتي سازمان هاي جهاني و نهادهاي حقوق بشري توان برقرار صلح و عدالت را ندارند نمي توان از مردمي که در سرزمين مادريشان  با آنها چون اسيران  رفتار مي شود انتظار صبوري داشت. بايد جهان به عدالت و انصاف و انسانيت فراموش شده، بازگردد والا اين راه همچنان از بشر مدرن کشته خواهد گرفت.