حيدر حسين نژاد

بودجه هاي تدوين شده طي سالهاي گذشته بدون نگاه عمل گرايانه به توليد وخلق ثروت بوده است. حقيقت امر اين است که فقط درآمدهاي جاري دولت يعني نفت که سهل ترين راه درآمدزايي هست هميشه جزء اول بحث درآمدي بوده است. هم اکنون هم نفت با همه شعارهايي که داده مي‌شود قسمت غالب بخش درآمدي دولت است. در کنار آن افزايش ماليات طي سالهاي اخير هم بخش ديگر حوزه درآمدي دولت است. پس چه فرقي در لايحه هاي بودجه هاي گذشته وحال وجود داشته است؟ تقريبا مي‌شود گفت هيچ. اينکه فقط درآمدهايي که بسيار سهل الوصول هستند و بحث هزينه ها آنهم بيش از 90 درصد آن هزينه هاي جاري هست مثل پرداخت حقوق و مزايا کارمندان و کارکنان دولت را در بودجه بياوريد، هنر نميخواهد از هر کسي بر مي‌آيد.

 در اين شرايط سخت ناترازي انرژي و توليد پايين با ظرفيت محدود و از طرفي عدم حمايت دولت از جمله ندادن تسهيلات به بخش خصوصي و توليدکنندگان يا دادن تسهيلات با سودهاي بالا هنر نيست که دريافت ماليات ها را افزايش دهيم.  ما از دولت جديد که در شعارهايشان استفاده از خرد و عقلانيت مي‌زدند، انتظار داريم يک بودجه کپي پيست شده ارائه ندهند. بلکه بودجه اي پويا بر اساس بحران هاي موجود ارائه دهند. دهها سال است که شعار سال مقام معظم رهبري توليد است اينکه اين شعارها فقط در حد نوشتاري بر روي تابلويي در سردر ادارات بيايد که شعاري بيش نيست بايد به آن شعار عمل کرد. شعار امسال جهش توليد با مشارکت مردم بود. چه برنامه اي براي تحقق اين شعار اجرا شد؟

بخش تعاوني کشور قريب 40 درصد ظرفيت توليد کشور را دارد، چه حمايتي از تعاوني هاي کشور انجام شد؟ بخش خصوصي در اين شرايط سخت ناترازي انرژي با 50 درصد ظرفيت بلکه کمتر حيات خودش را ادامه داد، چطور مي‌شود با اين شرايط جهش توليد داشت ؟ چطور مي‌شود با اين شرايط رونق توليد وکارآفريني داشت؟ چقدر از درآمدهاي دولت به بخش عمراني و ايجاد زيرساخت ها تخصيص يافته است؟ زيرساخت هايي مثل انرژي، برق، نفت و گاز و پتروشيمي، جاده سازي، ريل و قطارهاي برقي وسريع السير، ادوات مکانيزه راه سازي وکشاورزي، رشد و نوسازي صنايع قديمي بي بازده، نوسازي حمل ونقل عمومي، اجراي طرح هاي مهارت آموزي و فرهنگي وتربيتي آموزش و پرورش، توسعه طرح هاي آبخيزداري و آبخوان داري و اجراي طرح هاي نوين آبياري و دهها طرح هاي عمراني ديگر. اگر نگاه درآمدي دولت خلق پول، ثروت با توليد نباشد و هزينه هاي دولت هم فقط مثل هر سال هزينه هاي جاري و اياب و ذهاب باشد نتيجه چهارساله برنامه هفتم توسعه هم به سرنوشت برنامه هاي قبلي دچار خواهد شد و همان 20 درصد به واقع محقق نخواهد شد. ما فرصتي براي اصلاح سياستگذاري هاي غلط گذشته نداريم بايد تصميماتي مبتني بر خرد و عقلانيت و دانايي محوري بگيريم چرا که با بحران هايي روبرو هستيم که بسيار خطرناک هستند. بحران آب، فرونشست زمين، بحران ناترازي انرژي برق بنزين، نفت، گاز و پتروشيمي. اگر برنامه اي مشخص علمي نداشته باشيم هرساله بر نقدينگي وتورم وگراني افزوده خواهد شد.

متخصص بيهوشي درد ومراقبتهاي ويژه