محمود رحيمي

در اينکه آمريکا بعد از تسخير سفارت‌خانه‌اش که بقول حضرت امام (ره) لانه جاسوسي نام گرفت بناي دشمني با کشور و انقلاب را نهاد و تاکنون ادامه دارد بحثي نيست. در اينکه آمريکا احساس قدرت مي‌کند و خود را کدخداي دنيا مي‌داند باز هم بحثي نداريم. اما آيا اوضاع امروز و مشکلات ما در داخل و خارج کشور فقط بواسطه‌ي دشمني با آمريکاست؟ نظريه‌پردازان سياسي و اجتماعي و اقتصادي داخلي و خارجي بر اين عقيده‌اند که تنها آمريکا مقصر اين وضعيت نابسمان ايران نيست. بلکه دست‌هاي زيادي در داخل کشور و ساير کشورهايي که ادعاي هم پيماني و دوستي با ما را دارند مانند کشور همسايه يعني روسيه هم در کار است. تجربه تاريخي کشورمان در دوران معاصر هميشه با درد و رنج همراه بوده است و قسمت اعظم اين درد و رنج بر مي‌گردد به روسيه کشور همسايه شمالي ما ...ما در دو قرن گذشته شاهد از دست رفتن قسمت اعظمي از خاک کشورمان بوده‌ايم

که نتيجه سياست‌هاي ظالمانه کشور روسيه است که مدعي دوستي و هم‌پيماني با ايران است. اگر نگاهي به تاريخ روابط دو کشور داشته باشيم روسيه هميشه چه با نام اتحاد جماهيري شوروي و يا روسيه کنوني همواره نگاه توسعه‌گرانه و تهاجمي به خاک سرزمين ما داشته است. اما بعد از فروپاشي شوروي نگاه روسيه به نوعي بود که از کشور ما با توجه به تحريم ناجوانمردانه آمريکا و اروپا بيشترين سوءاستفاده را داشته و از ايران به‌ عنوان يک برگ برنده در بازي با آمريکا و اروپا استفاده کرده است. سياه‌ترين قسمت اين روابط انعقاد قراردادهاي يک‌طرفه و تحميلي از سوي روسيه به ايران بوده است. مانند قطعنامه ترکمن‌چاي و گلستان که قسمت‌هاي اعظمي از خاک ايران را تصرف کردند. بدترين قرار گلستان مي‌باشد که در سال 1813 ميلادي به امضا رسيد و طبق اين قرارداد 14 ولايت از قفقاز ايران و قسمت اعظمي از درياي مازندران يا کاسپين از ايران جدا و پس از آن کمتر از دو دهه قرارداد ترکمن‌چاي منعقد شد و طي اين قرارداد استعماري ايروان و نخجوان و قسمت‌هاي ديگري از ايران جدا و ضميمه روسيه شد. در ادامه‌ي اشغالگري روس‌ها بعد از مدتي طي قرار ننگين آخال قسمت زياد ديگري از ايران جدا شد که وسعتش از ايران امروزي بيشتر است. هدف از توضيحات تاريخي در اين يادداشت اين بود که خواننده‌ي اين مطلب، کشور روسيه را که بعد از انقلاب مدعي حمايت از منافع ايران در جوامع و سازمان‌هاي بين‌المللي است، بيشتر بشناسد. پس از پيروزي انقلاب و شعار نه غربي و نه شرقي، ايران کلاً از بلوک غرب خارج و تبديل به يک کشور غيرمتعهد شد و اين بهترين فرصت براي روسيه بود که از اين فرصت بهره‌مند شود. که در شعار کنار ايران ولي در منافع دور از ما بود. همين کشور در زمان جنگ تحميلي عراق بر عليه ايران يکي از بزرگترين حاميان صدام به شمار مي‌آمد. در جنگ ايران و عراق روسيه يکي از متحدان عراق و بيشترين تسليحات از جمله هواپيماهاي پيشرفته‌ را براي صدام ارسال مي‌کرد و در زمان تصويب قطعنامه 598 يکي از کشورهايي بود که به نفع عراق راي داد. روسيه در زمان تحريم کشورمان از کشورهاي پيشرو و همگام با آمريکا و اروپا در تصويب تحريم‌هاي ظالمانه ايران بود و نقش پررنگي داشت. توجه داشته باشيم که روسيه قبلاً خود اقدام به تجاوز به کشورمان مي‌نمود‌ و سرزمين‌هاي ما را اشغال مي‌کرد و امروز هم نگاه ابزاري به ايران دارد. در تيرماه 1402 روسيه با وقاحت تمام و به شکل عجيبي از ادعاي امارات و اتحاديه عرب مبني بر اينکه جزاير سه‌گانه تمب بزرگ و‌ کوچک و ابوموسي جزيي از خاک امارات است حمايت کرد!! که اين موضوع با اعتراض افکار عمومي دولت سيزدهم و مقامات لشکري و امنيتي ايران روبه‌رو شد و‌ مجبور به دلجويي از ايران شد. اما متاسفانه مجدداً در تاريخ سي آذرماه 1402 در ششمين نشست همکاري اعراب با روسيه چهره‌ي کريه خود را با حمايت از ادعاي امارات نسبت به جزاير هميشه ايراني نسبت به دشمني با ايران نشان داد. با اين تفاسير آيا هنوز معتقديم که تنها دشمن ما آمريکاست؟

فعال رسانه‌اي