■  محمد رضا ایزد

خدا با شماست هرجا که باشید  .کی مثل خدا میتونه با ما باشه ، همه جا و‌ همه زمان ها ؟ .‌  رفیق خوبه ، اما یک هفته که مهمانش بشی دل زده میشه  خانواده عزیزند ،  اما سست شوی و فرتوت ، بچه ها غر میزنن که چرا نمیری ؟! .  اربابان فکری و قبیله‌ای تا مصرف میشی خوبی وگرنه خس هم  به حسابت نمیارن .   اما او با ماست همه جا و همه وقت و چقدر خوب.

نه دل زده میشه و نه ناراحت ، نه غُر میزنه و نه چشم غره میره . نه  توانش محدوده که برنجد  و نه دنبال سواری گرفتن است .اما او با ماست ؛ با مهربانی ،  با محبت ، با عطوفت ، با علاقه مندی ، با شوق ، با شور ، با شعف ، با وقار ، و چقدر او آرامشبخشه. چقدر رئوف است و میشه در کنارش بود همه جا و همه وقت و در کنارش لمید و  خوابید و ایستاد و  راه رفت و  نشست و خودمانی بود ! .‌ او بدون اینکه خسته شود و یا سُست .  بخوابد یا بخورد ،  همراه تو است .‌ او بهترین دوست و همراه است ، وقتی همه جا و همه وقت با تو است . او می‌داند که ما باورش داریم ، ایمانش داریم  ، بهش علاقه مندیم . با او‌ که صبور است ، میشه نجوا کرد ، حرف زد ، آرام و بی استرس ، مثل دو دوست صمیمی. اگر خطا می‌کنیم  طردمان نمی کند ! ، زود اخم نمیکند .    با اینکه معصیت می کنیم ولی باز می‌بخشد .‌  نه بخل می ورزد و نه حسادت ،   نه غرور دارد و نه کینه .او با ماست ، هرجا که باشیم  و هر زمان که بخواهیم ! . اوه ..... چقدر خوب است او .‌ بهتر از آنچه تصور می کنیم و می گوییم.  اینقدر خوب و عزیز و رئوف و دلسوز است که نمیشه بیان کرد . باید بچشی اش .  دوستی او به کلام در نمی‌آید . وصف کردنی نیست .‌ حض کردنی و چشیدنی است .

او بهترین است ، اگر کسی قدر بداند .

او سزاوار دوستی و محبت و شکر است . آیا کسی سپاسش میگذارد ؟ .‌

خدایا  از اینکه با منی ،  همه جا و همه وقت و ساحل آرامشم هستی ، سپاس بیکران می گویمت . تویی که من عاجز و معترفم از سپاس گفتنت ، چرا که من مخلوق چگونه سپاس تو خالق را گویم ، کجا محدود نامحدود را درک می کند جز به اندازه ذهن محدودش .

خدا ، دوستت دارم .  ای دوست همراه همیشگی و خیرخواه و  غمخوارم در ناسوت و لاهوت .