■  احسان مکتبی

 استاد محمد رضا شجریان زمزمه گر نفحات آسمانی حافظ ، سعدی ،فردوسی، خیام  و مولانا در گوش جان ایرانیان ،یادگار صدای  بنان  وتاج ،   یاد آور محمد رضا لطفی ، اخوان ثالث  ، ملک الشعرای بهار و عارف ،وارث داوود، باربد وارموی ، مرغ سحر مومنین در لیالی رمضان و نماز افطار ، قاری بی مواجب کلام اله ، فرزند ایران بزرگ در بی گاه پنجشنبه اربعین 1442 قمری در سوز و گداز عاشقان، آسمانی شد و زندگی جاودان را آغاز کرد .

 در غم ما روزها بی گاه شد

روزها با سوز ها همراه شد

روزها گر رفت گو رو باک نیست

تو بمان ای آنکه جز تو پاک نیست

و صدای او در" به یاد بنان" و "چاووش"  هم چنان به یاد ایرانیان خواهد ماند و"نوای جان" را در" آسمان عشق" به جان اهل دل خواهد ریخت  ، جان عاشق استاد شجریان پیش از این سربر"آستان جانان" نهاده بود .

تحریر های اودر

ما گدایان خیل سلطانیم  

 شهربند هوای جانانیم

هر چه گفتیم جز حکایت دوست      درهمه عمر از آن پشیمانیم

نمونه های بی بدیل شور وشوق ومستی جاودانه وعشق بازی کلمات وموسیقی بود وهیچگاه فراموش نمی شوند ، تصور اینکه صدا ی بهشتی او میراث ارجمند هویت ایرانی رااز کوچه پس کوچه های تاریخ هزاران ساله برای ما بشارت میداد اندیشه ای است که استاد شجریان را نامیرا  خواهد کرد ،باری جسم این استاد یگانه که نسل امروز ایران به هم عصری با او شادکام بود با دنیا وداع کرد، اما کیست که باور کند محمد رضا شجریان را مرگ احاطه کرده باشد ، او می ماند تا روزگاری که زبان فارسی زنده است و کودکان این دیار قصه های  شاهنامه ورستم واسفندیار را میخوانند آری شجریان ماندگار است که گفته اند :

 ای که خود تا ابدی زنده به نام 

 صحبت از مرگ تو بر ماست حرام    

صاحب امتیاز گلشن مهر