مهر آغاز شد،آفتابی که غروب کردوحال شهری حالا خراب، در به در به دنبال شفاست.یک طرف گریه مادر برای فرزند و گریه فرزند برای مادر .حالا مادر چگونه جانش را به مدرسه بفرستد؟کاش ما هم کمی فکر کنیم ما دانش آموزان تنها موجوداتزمین نیستیم، هر کدام از خانواده ای داریم که نگران ما هستند. رفتن به مدرسه خوب است اما نرفتنش خوب تر. سالم ماندن بهتر از با دانش بودن است. کمی بیاندیش میبینی اگر خدای نکرده حالت بد شودو گرفتار شوی کل خانواده درگیر میشوند. و این میشود غذاب روحی برای تو. پس بیایید مدرسه نرویم و مهر امسال را در خانه تحصیل کنیم.