با مسوولیت سردبیر

یکی از راه‌های انتقال فرهنگ از نسلی به نسل دیگر، بازی‌های سنتی و محلی است.استان گلستان پیشینه غنی از بازی‌ های بومی و محلی دارد برخی از این بازی ها  و ورزش های بومی و محلی عبارتند از: تش و او، چلیک چلیک، هفت سنگ، چولنگ بازی، پاچوجنگی، کاله بازی،  اسب دوانی، رقص خنجر، کشتی باشال، برده برده، لی لی، تیله بازی ،گاله بازی، تک بازی، توپ کش، پاره پاره، تنه به تنه، پاچو با توپ، کبدی، وسطی، خط و نشان، بالا بلندی، گرگ بازی، چوب بازی و....

وجود تنوع فرهنگی و قومیتی در استان گلستان، زمینه‌ی تنوع بازی‌های محلی و بومی  متعددی را متأثر از خرده فرهنگ های قومی فراهم کرده است. در گذشته های نه چندان دور که هنوز این بازی ها در محلات و شهرها و روستاهای استان  رواج و رونق داشت هر کدام از این بازی ها اهداف، آثار و نتایج روانی، اجتماعی، جسمی و حرکتی و... را دنبال می کردند.

این ورزش‌ها و بازی‌ها  در گذشته  به راحتی می‌توانست با امکانات ساده ، قشر وسیعی از افراد جامعه را در گروه های  سنی گوناگون تحت پوشش قرار دهد.مهم ‌ترین ویژگی بازی‌های بومی تقویت کار گروهی، رفع مشکلات جسمی ناشی از فقر حرکتی و تخلیه‌ی روانی افراد است. یکی دیگر از کارکردهای مهم بازی‌ های بومی و محلی ایجاد تحرک و نشاط اجتماعی در افراد جامعه است. از آنجا که این بازی‌ها اغلب به صورت گروهی برپا می شد محلی  مناسب برای ارتباط و گفت وگو و در برخی موارد به نوعی مکانی برای حل اختلافات و رفع کدورت ها بود. این بازی ها ساختاری متناسب با روحیه، بافت تاریخی و اقلیم هر منطقه داشت. زندگی صنعتی، مشغله‌های کاری، ماشینی شدن و شهرنشینی  و به طور کلی تغییر شیوه ی زندگی مردمان امروز این بازی ها و ورزش های بومی و محلی را کم‌رنگ کرده است.  از آنجا که این بازی ها در گذشته فرصت تبادلات فرهنگی و اجتماعی و ارتباط بین نسل‌ها را فراهم  می کرد و موجب تقویت ارتباطات و انتقال خصلت‌های فرهنگی می شد از این رو احیای این بازی‌ها از سوی مسوولان ورزشی استان برای بازیابی فرهنگ بومی ضروری است