با مسوولیت سردبیر

در استان گلستان از دیرباز  با توجه به ویژگی های قومی و فرهنگی، لباس های مختلفی رایج بوده است.تنوع قومیت‌ها موجب گوناگونی و رنگارنگی پوشش‌ها و البسه بود. تنوع پوشاک اقوام در استان جلوه ی خاصی به شهر ها و روستاهای استان می داد. لباس‌هایی که این روزها حالا کم و بیش یا فراموش شده و یا در گوشه ی صندوق ها خاک می خورد.لباس های محلی برگرفته از آداب و رسوم و فرهنگ هر منطقه و با توجه به شرایط اقلیمی و آب و هوایی آن منطقه تولید می شد.در این استان مردم کتول دارای پوشاک و البسه محلی مخصوص خود بودند که امروزه در برخی روستاها و یا در برخی مراسم ها از آنها کم و بیش استفاده می شود. البسه ای که با نواربافی های زیبای کتول زینت داشت.مردم ساکن در شهرستان های مینودشت و آزادشهر و رامیان در فرهنگ بومی خود دارای البسه و پوشاک مخصوص بودند آنها با پارچه های ابریشمی حاصل دسترنج و بافته ی خود پوشاک خود را تهیه می کردند البسه ای با نقوش و طرح هایی زیبا و چشم نواز. امروزه متاسفانه با رواج پارچه های نخی و ارزان قیمت، پوشاک محلی از رونق افتاده است. در رامیان یکی از شاخص‌ترین مشاغل زنان و مردان قزلباش، تولید ابریشم و منسوجات ابریشمی بود. زنان این منطقه از گذشته های دور لباس‌های ابریشمی خوشرنگ و دستباف بر تن می کردند که امروزه  بیشتر در عروسی ها و مراسم های خاص از آنها استفاده می شود.در نقاط دیگر استان نیز زنان و مردان سرپوش ها، تن پوش ها و پاپوش های زنانه و مردانه متأثر از شرایط محیطی و فرهنگی منطقه زندگی خود بر تن می کردند.کوتاه سخن اینکه لباس محلی، نشانه ی بارز فرهنگی و میراث فرهنگی هر منطقه است. لباس های اقوام مختلف استان گلستان شامل ترکمن‌ها، مازندرانی‌ها، بلوچ‌ها، ترک‌ها (آذربایجانی و قزلباش)، سیستانی‌ها، کردها و قزاق‌ها ,…. زیباترین لباسهای محلی کشور است، تلاش کنیم با احیاء، بازسازی و ترویج استفاده از این پوشش های زیبا و اصیل به خصوص برای نسل جوان، بتوانیم به حفظ و انتقال آن به نسل آینده کمک کنیم.