با مسوولیت سردبیر

استان گلستان ، رنگین کمان اقوام و گویش هاست. هر یک از گویش های اقوام، معرف فرهنگی خاص در آن منطقه است.امروزه اغلب خانواده ها در محیط های شهری و حتی روستایی برای اینکه فرزندانشان برای برقراری ارتباط در جامعه  یا در مدرسه با مشکل مواجه نشوند، با کودکان  خود به گویش و زبان مادری سخن نمی گویند.گویش های محلی معرف فرهنگ هر منطقه است  بدون شک با از بین رفتن تدریجی هر زبان و گویشی، آداب و سنن و فرهنگ از بین خواهند رفت. از آنجا که سنت ها، آداب و رسوم همراه با زبان و گویش اقوام حفظ می شود همه وظیفه داریم برای حفظ و بقای گنجینه ی ارزشمند زبان مادری که سرمایه ای اجتماعی است تلاش کنیم.

راهکارهایی  برای حفظ زبان های بومی و محلی وجود دارد که به کار بستن آنها می تواند تا حدود زیادی به حفظ و پاسداشت زبان و گویش مادری کمک کند. از جمله اینکه صاحبان مشاغل در نام گذاری مغازه ها، کارگاه ها، کارخانه ها و ... از واژگان بومی استفاده کنند یا اینکه شهرداری ها برای نام گذاری کوچه ها و شهرک های تازه تأسیس از واژه های بومی منطقه استفاده کنند.  حتی بهتر است از نام انواع گونه های گیاهی  محلی وانواع گونه های پرندگان بومی  در نام گذاری ها بهره برد. در صدا و سیمای مرکز گلستان نیز برنامه هایی به گویش و زبان اقوام مختلف استان در همه حوزه های فرهنگی باید گسترش پیدا کند و مورد توجه برنامه سازان قرار گیرد.با توجه به وجود قومیت‌ها، فرهنگ، زبان و پوشش‌های مختلف در استان، آموزش و پرورش گلستان نیز باید برنامه هایی برای تقویت و حفظ هویت‌های قومی که در منطقه وجود دارد داشته باشد.با از میان رفتن زبان یا گویش، تاریخ ، فرهنگ شفاهی، داستان‌ها، ضرب‌المثل‌ها و خاطرات یک قوم از بین خواهد رفت بنابراین حفظ و احیاء زبان‌ها و گویش‌های قومی و محلی  بسیار اهمیت دارد و این مسوولیت وظیفه ی مسوولان فرهنگی استان و همچنین تک تک ماست. ‏