پریسا مسعودی -سیده سحر میر کریمی،  دانشجوی دکترای زبان وادبیات فارسی از شعر دوستان ادیبی است که نامشان چندی پیش در جشنواره کرونا استان لرستان جزو ده نفر برگزیده از گلستان اعلام شد. اخیرا هم در جشنواره ی بین المللی هنری ادبی سعدی، به علت بهره گیری وخلق کنایات تامل برانگیز و نیز ابتکار وخلاقیت زبان و موسیقی شعر، تموج عاطفه و بهره گیری از ایماژ و صور خیال به عنوان یکی از دو نفر پذیرفته شدگان این جشنواره درمحور ادبیات و رشته ی شعر از هزار وهفتصد وپنجاه وهفت شرکت کننده ، نام برده شد.

گواهی بین المللی این جشنواره در روز اختتامیه به برندگان هررشته اعطا می شود. 

سه شعر برگزیده از میرکریمی را در این جشنواره  می خوانیم:

■ غزل خاموش شو

خاموش شو این گفتن بیهوده چرا؟

آسان بکنی روح خود آلوده چرا؟

در بند زبانی و صد افسوس خوشی

با بار خطا راحت و آسوده چرا؟

در خویش نظر کن پر عیبی و خطا

عیب دگران در نظرت بوده چرا؟

از روز ازل آینه ی حق شده ای

جز راه خدا رفته و پیموده چرا؟

ستار چو حق باش و نگو عیب کسی

تا غم نخوری عیب تو فرموده چرا؟

■  پندنامه

چهره ات را خرج این چشمان هر جایی نکن

دیده ی نالایقان را غرق زیبایی نکن

یوسف شرمت‌گران است و به هر ناکس نده

نو عروس دل نگه  دار و تماشایی نکن

دست گرگان هنر پیشه در و مرجان نده

جوهر دل را فدای بی سر و پایی نکن

گوهر اشکت  به پای سنگ و خرمهره چرا؟

پس برای هر قشنگی شور و شیدایی نکن

بار تنهایی به روی دوش نا محرم خطا

چاره این در

د را غیر از شکیبایی نکن

■  پاییز

در آینه پاییز

برگها 

در حال رقص می میرند

انگار

مرگ خود را جشن می گیرند

شاید برگها

خواب بهار را

از قبل دیده اند

کین  گونه بی قرار

با مرگ خویشتن

دیدار می کنند