زهرا پایین محلی_در جامعه ما زنان بسیاری زندگی می‌کنند که به زنان خانه‌دار معروف اند.  زنان خانه دار همواره اصطلاحی است که به بخشی از زنانی داده می شود که کار بیرونی ندارند ،در واقع زنانی که تمشیت امور منزل را بر عهده دارند را زن خانه دار می گویند ، این اصطلاح تقریبا در همه زبانها و کشورها با آداب و رسوم مختلف وجود داشته است . اما سوال این است ایا زن خانه دار ، زن بیکار است ، آیا تربیت بچه ، آشپزی ، نظافت ، رتق و فتق امور و ... کار محسوب نمی شود  آیا  براستی آنها هیچ شغلی ندارند ؟آیا اوقات فراغت زیادی دارند ؟ در کنار اینها چرا این زنان  دوست دارند استقلال مالی داشته باشند؟

آیا آنها با مشکلات مالی مواجه اند یا می خواهند از لحاظ روحی تامین باشند! و در جامعه دارای شخصیت و هویتی باشند؟توی شبکه های اجتماعی به دنبال سوژه هستم، زنانی که کارهای هنری و بسیار زیبا در منزل انجام می‌دهند و در این شبکه‌ها به اشتراک و فروش می‌گذارند، برای من بسیار جالب بود این زنان با همه هنری که دارند شاغل حساب نمی شوند! با آنها وارد گفتگو می شوم و بعد از معرفی خودم چند نفری از آنها حاضر به مصاحبه شدند.برای انجام هر کاری علاقه مهمترین چیز می تواند باشد  تا بتوانید در کارت موفق باشی .اکرم محمدی ۳۸ ساله است و می گوید با وجود داشتن سه فرزند و همسر کارمند اوقات فراغت زیادی دارد تحصیلات او دیپلم است و علاقه وافری به گل و گیاه دارد از این رو به فکر پرورش و فروش گل و گیاه های آپارتمانی رو آورده است . محمدیان توانسته از طریق فضای مجازی و تبلیغات در بین گروه ها مشتریان زیادی پیدا کند و از این کار بسیار راضی است.او علاقه را ملاک انجام این کار می داند و بسیار از پیشرفت کارش راضی است .نگاه کردن به طرح های زیبا و رنگ های دلنشین من را بر آن داشت تا بدانم طراح این نقاشیهای زیبا کیست!  زهرا بای ۱۸ ساله ، به تازگی عقد کرده است او به نقاشی علاقه دارد.زهرا می گوید کوچکترین فرصتی که پیش می آید را با رنگ و بوم سپری می کند. او خیلی راضی است و می‌گوید با نقاشی هم آرامش روح دارد و هم درآمدی برای خودش ایجاد شده است.همچنین در بین دوستان و اقوام او را با هنرش میشناسند و این امر او را بسیار خرسند می کند.

ورزش ،نشاط، شادابی، همه اینها در گرو انجام فعالیت های روزانه است که به عنوان تفریح و ورزش یاد می‌شود و آن هم جز اوقات فراغت به حساب می‌آید.

حدیثه فولادی ۴۷ ساله صاحب  یک فرزند، مدرکش لیسانس ادبیات است. 

او می گوید اوقات فراغت را با ورزش کردن می گذراند حدیثه می گوید وقتی ورزش می کند بسیار شاداب است و این شادابی  در زندگی مشترک و رابطه با فرزندش بسیار تاثیر گذاشته چون می‌تواند انرژی مثبت را به همسر و فرزند انتقال دهد.

قطعاً او در زندگی اش بسیار موفق است.

نگاهی می‌اندازیم به زنانی که مشغله دارند و فرصتی برای اوقات فراغتی که بهینه استفاده شود ندارند نمونه آن عاطفه جلالی  ۵۲ ساله صاحب  سه فرزند است . همسرش هم کارمند باز نشسته است او می گوید آنقدر کارهای منزلش زیاد است که اوقاتی برای فراغت باقی نمی ماند و اگر هم فرصت کوتاهی پیدا شود استراحت  می کند .برای درک اوقات فراغت بانوان کمک می گیریم از صدیقه نصیری فعال اجتماعی زنان. بازنشسته فرهنگی که قبلاً مشاور دبیرستان ، و همچنین عضو  دوره اول شورای شهرهم بوده است او سال ۸۰مشاور استاندار در امور بانوان و جوانان بود. و هم اکنون عضو انجمن آموزش مهرآفرین سبا (هم عضو هیئت امنا و هم آموزش  به عبارتی فعال اجتماعی) می باشد.او که خود بازنشسته فرهنگی است و خود را در زمره زنان خانه دار می داند، درباره اوقات فراغت آنها می‌گوید: اوقات فراغت برای زنان خانه دار به چند دسته تقسیم می شود ، بعضی مثبت و بعضی متاسفانه منفی هستند. نصیری که در حال حاضر عضو  انجمن  آموزش مهر آفرین سباست ادامه می‌دهد: آموزش های توانمندسازی زنان باید صورت بگیرد تا زنان جایگاه توانمندی هایشان را بشناسند، چون زنان خانه دار اکثراً خود را با دیگران مقایسه میکنند آنها به دلیل موقعیت اجتماعی گمشده شان احساس بی هویتی می کنند و فکر می کنند که در خانه کاری ندارند و تمام وقتشان را صرف بچه داری و همسرداری و خانه داری کرده اند،در  صورتی که اگر بخواهیم به طور کل کارهای خانه را در نظر بگیریم حدود ۴۰۰ کار در منزل انجام می‌شود که زنان خانه‌دار آنها را انجام می دهند؛ این کارها اعم از پرورش کودکان آشپزی، نظافت ، اتوکاری ، گردگیری ، جارو زدن و خیلی کارهای دیگر می باشد.صدیقه نصیری که در سال ۸۰ مشاور استاندار در امور بانوان و جوانان بوده وی اضافه می‌کند این خانمها سود زیادی به خانواده می‌رسانند و به اقتصاد خانواده کمک شایانی می‌کنند آنها تمام کارهای منزل و تربیت فرزندان را بدون دستمزد انجام می‌دهند که اگر بخواهیم آن را از جنبه اقتصادی در نظر بگیریم نگهداری کودک بدون پرستار انجام شده نظافت بدون نظافتچی صورت گرفته و خیلی کارهای دیگر که خانم ها آن را بدون کمک گرفتن از دیگران انجام می دهند .با این وجود و با این همه مشغله ، متاسفانه جوری در اذعان عمومی جا افتاده است  که هم انتظار خانواده و هم انتظار جامعه از این خانم ها بسیار بالاست چون فکر می کنند اوقات فراغت زیادی دارند  این امر باعث فرسایش خانم خانه دار می شود .

اکثر خانم های خانه دار احساس فرسودگی می کنند چون استقلال مالی ندارند از این رو تلاش می‌کنند که به استقلال مالی برسند و یا بعضاً دیده‌شده خانم‌ها برای اینکه به هویت برسند و یا  در جامعه مطرح شوند عضو گروه خیرخواهی، گروه حافظ خوانی، مولوی خوانی، کارآفرینی و خیلی کارهای دیگر می شوند که می‌تواند به روحی آنها بسیار کمک کند .مسئول آموزش انجمن سبا ادامه داد: خانم ها کارهای هنری زیادی در منزل انجام می‌دهند ولی برای ثبت تولیدی خود دچار مشکلاتی هستند، به عنوان مثال اداره بازرگانی برای تایید و ثبت هنر یک زن خانه دار مراحلی دارد که بسیار دشوار و وقت گیر است  یا  خانمی که میخواهد   تعاونی بزند، اداره تعاونی بر حسب قوانینی که دارد مشکلاتی برای زنان خانه‌دار ایجاد می‌کند ؛که معمولاً خانم‌ها برای ثبت آنها پشیمان می‌شوند. 

نصیری می‌گوید: نکات مثبت اوقات فراغت بسیار است ولی در کنار اینها اندک نکات منفی هم وجود دارد که اگر بخواهیم مثالی از آن بزنیم زنان خانه‌دار برای پر کردن اوقات فراغت در دوره‌های و گروه هایی شرکت می‌کنند که متاسفانه چشم هم چشمی زیاد در آن  رخ می دهد  د و بیشتر دوست دارند که داشته هایشان را به یکدیگر نشان دهند  و یا گاهی هستند  آقایانی که با کار کردن بیرون یا در منزل خانمها مخالف هستند از این رو خانها اوقات فراغتشان را نمیدانند چطور مشایعت کنند و پیش می آید که رو می‌آورند به فضای مجازی و انتخاب دوست اجتماعی برای پر کردن وقتشان، که این مسائل نیاز به ریشه یابی دارد.او در ادامه اشاره می کند به اینکه زنان خانه دار باید در راستای هنرهایی که دارند،در جامعه شناخته شوند و به هویت اجتماعی برسند تا خدای ناکرده احساس پوچی نکنند چون یک جامعه وقتی میتواند موفق باشد که زنان موفقی داشته باشد.حال میتوان درباره اوقات فراغت زنان اینچنین گفت: که اکثر خانمها به دنبال هویت اجتماعی می‌گردند و دوست دارند استقلال مالی داشته باشند. اما متاسفانه نهاد و ارگانی وجود ندارد که از  زنان خانه دارحمایت کند. زنانی که هنر های بسیار  دارند ، حصیربافی، بافت سبد با روبان ،گل سازی، خیاطی و غیره،  اما وقتی از آنها می‌پرسی که چه کاره هستید یا شغلتان چیست هیچ ندارند که بگویند!

آیا آنها واقعاً فکر میکنند هیچ شغلی ندارند؟  کاش میشد سازمان یا نهادی بود که میتوانست برای کارهایی که زنان هنرمند خانه دار در اوقات فراغتشان  انجام میدهند،کاری انجام دهند و آنها را ساماندهی کنند،چون این زنان، کسانی هستند که نه تنها به اقتصاد خانواده،بلکه به اقتصاد جامعه هم سود  زیادی می رسانند و اگر ساماندهی شوند می‌توان از  توانمندی های آنها بسیار استفاده کرد.برای اینکه آمار زنان خانه‌دار را مشخص کنیم سری به سازمان بهزیستی زدم متاسفانه آنجا فقط آمار زنان خانه دار که زیر پوشش این سازمان هستند را داشتند! همچنین تماسی با دفتر امور زنان داشتم ،متاسفانه آنها نیز آمار دقیقی از زنان خانه‌دار نداشتند که بدانیم چه تعداد زن خانه دار وجود دارد و از این تعداد چند درصد در خانه مشغول به فعالیت هستند.و چه تعداد از این زنانی که در اوقات فراغت در منزل مشغول انجام فعالیت هستند کارهایشان به ثبت رسیده است