■  سعید یلقی

آمار مرگ روزانه مبتلایان کرونایی کشور همچنان در بازه ۴۰۰ تا۵۰۰ با میل به افزون شدن سیر میکند و بنا به گفته استاندار، مرگ و میر استان گلستان نیز دو رقمی شد، یعنی آنچه پیش بینی می شد، اتفاق افتاد. هنوز در آغازین روزهای فصل سرما، برف و بوران هستیم. هزاران مخاطره و بلیه وابسته به اقلیم سرما همچنان در کمین است. ویروس منحوس سرکش، همچنان یکه تاز  منازل، اماکن و ...است. کادر درمان خسته، محدودیتهای دارویی و لجستیکی همچنان باقی و فضای بیمارستانی نیز پُر از بیماران بدحال، با این شرح مختصر تکلیف من و شما چیست؟ اگر مخاطب ما جامعه کارگری و خدماتی باشد، پاسخ روشن است، این عزیزان نیازمند قوت روزانه و اسیر اجاره بهاء و ...هستند که اظهاری کاملا به حق بوده و لذا ناگزیر به خروج از منزل برای لقمه نانی و اندک درآمدی است. اما در شرایط فعلی آنچه که امروزه در استان گلستان، بویژه ترکمن صحرا موجب باز طغیان و حرکت شتابان منحنی مبتلایان کرونا بسمت نقطه اوج میشود، خروج از خانه و اجتماعات اجتناب پذیری است که میتوانیم با اندکی مدنظر قراردادن و باور و حس تلخی و سنگینی مرگ خانه به خانه عزیزانی که بی وقفه در حال رخ دادن است این روند را کُند و یا متوقف کنیم. 

الف)مراسم عروسی:

در شرایطی که در هر کوی و برزنی، در هر خانه ای شاهد از دست دادن عزیزانی هستیم، چگونه حاضر به حرکت کاروان عروسی هستیم که کمترین ضوابط پروتکل بهداشتی رعایت نمیگردد؟ کدامین عرف و فرهنگ جامعه انسانی روا میدارد که احساس انساندوستی و رعایت حقوق عمومی را وا نهاده، بی محابا نه تنها بدنبال تقلیل مراسم های پیشین و پسین نیستیم بلکه بدنبال دعوت افراد بیشتر و راه اندازی مجلس بَزم و شادی در محیط تنگ و بسته با انبوهی از جمعیت هستیم که شاهد این ادعا مرگ داماد جوان ۲۴ساله یک هفته بعد از ازدواج و ماندگاری داغ ابدی مرگ آن مرحوم بر دل والدین و ابتلای نزدیکان او به کووید-۱۹است.

ب ) مراسم عزا:

مرگ هر عزیزی اعم از پیر و جوان ناشی از کرونا و یا هر عامل دیگری، بسیار دردآور و جانفرساست که خداوند به آنان آرامش عطا فرماید و اما چه خوب است در شرایطی که شرح آن در بالا برفت، برگزاری مراسم تشییع جنازه و نماز میت به بستگان و نزدیکان درجه یک محدود شود. ایام سوگواری عرفی به کمترین میزان تنزل یابد و حتی الامکان روحانیون بزرگوار تدبیر نمایند، طعامی پخته نشود و حتی مراسم عصرگاهی صَرف طعام (صدقه) کنار گذاشته شود تا به این ترتیب زمینه و بهانه ازدحام هم زمان جمعیت در چادر و یا داخل اتاق کمتر شود، زیرا در صورت غذا خوردن ناگزیر به برداشتن ماسک با نشستن تنگاتنگ در کنار هم هستند که ریسک انتشار و انتقال ویروس بسیار بالا می رود. این مهم ضرورت دارد مورد توجه صاحبان فهیم عزا و روحانیون آگاه به امور قرار گیرد. هرگونه تعلل و غفلت پی آمد بسیار سنگینی از نوع تلفات انسانی را دارد که بسیار دردآور و جانکاه است. در نگاه عادی شاید این نوشتار تکراری بنظر آید، آری کاملا تکراری است و اما علیرغم تکرر متاسفانه باید اعتراف نمایم که هنوز آنطور که این بی تفاوتی و عدم رعایت موازین بهداشتی در مقابل ویروس کرونا بر پیکره جامعه انسانی و خانواده ها آسیب جدی وارد نموده، درس نگرفته ایم و کماکان اکثریت ما در همان سبیل خودانگاری و خودخواهی طی طریق میکنیم. همچنان برای مراسم عروسی خود به شیوه های مختلف از جمله چاپ کارت عروسی، ارسال پیامک، تماس تلفنی و نشر فضای مجازی مهمان دعوت میکنیم و برای مراسم درگذشت عزیزان نیز کماکان اطلاع رسانی گسترده میکنیم که برای این اوضاع شکننده بهداشتی ما همانند سم مهلک است. برادران و خواهران، جوانان و ریش سفیدان و علمای بزرگوار بیائید با درک شرایط خطیر، با محدود و کم رنگ کردن مراسم های صدرالاشاره و توسعه و ترویج و حتی الزام رعایت سه گانه بهداشتی (شستن دست، رعایت فاصله اجتماعی و استفاده از ماسک)  به کمک کادر درمان خسته بشتابیم تا بلکه قدری موجب دلگرمی و ارتقاء نشاط روحی آن عزیزان و تضعیف و تقطیع زنجیره انتقال این عامل مخرب و مهلک جامعه انسانی گردیم. همه این توصیه و درخواست دلیلی بر عدم تاکید بر رسالت و تکلیف دولت در این موضوع مهم و حیاتی نیست بلکه ریشه کنی این بلیه در گروه تصمیم، تدبیر و استمرارعمل دولت است بویژه درک شرایط خاص اقشار آسیب پذیر و کم توان مالی!

■  فعال اجتماعی