سوال ۱

پسرم کلاس اول ابتدایی است چگونه می توانم در کارها به‌ویژه در درس خواندن به استقلال او کمک کنم؟ جواب: برای ایجاد روحیه استقلال در کودک دبستانی خود از راهکارهای زیر استفاده کنید:

۱. برنامه‌ریزی درسی: با نظر خودش برنامه‌ای درسی را تنظیم کنید تا براساس آن امور مربوط به مدرسه را انجام دهد و مجبور نباشید دائم در این مسئله دخالت کنید و او را متکی به خودتان بار آورید. 

۲. رفت‌وآمد به مدرسه: در صورت امکان (نزدیکی راه، امنیت خیابان، دوستان خوب و...) اجازه دهید خودش به مدرسه برود و از همراهی او بپرهیزید.

۳. اردوها: در صورت اطمینان از مراقبت مربیان در اردوها او را از رفتن به اردو منع نکنید. با توجه به انجام امور شخصی در اردو استقلال او تقویت خواهد شد. 

۴. جمع همسالان: با فرض داشتن همسالان خوب اجازه دهید زمانی را با آنان باشد. حتی می‌تواند گاهی شب را نیز در منزل دوستان خوب و نزدیکان قابل اعتماد بماند.

۵. خرید وسایل شخصی: فرزند شما در سنی است که می‌تواند برخی از وسایل مورد نیاز خود مانند لوازم تحریر، جوراب، لوح‌های فشرده وسایل تزیینی اتاق و… را خود و بدون حضور شما بخرد. این عمل در استقلال او بسیار مؤثر است.  

۶. اعطای حق انتخاب: به او اجازه دهید انتخاب‌گر باشد. شما می توانید در مسائل گوناگون زندگی، چند گزینه خوب را در اختیارش قرار دهید تا یکی را برگزیند. 

چند توصیه:وقتی از شما درباره مسأله ای نظر می‌خواهد بی‌درنگ نظر ندهید. ابتدا بگویید نظر خودت چیست؟ اگر نظر خوبی داشت، بگویید نظر من هم همین است و اگر نظر مناسبی نداشت، نظر دهید. ولی نظر او را هم به طور کامل رد نکنید. وقتی نظری می دهد، (به‌ویژه در جمع) هرگز با جمله‌هایی از قبیل «کسی از تو نظر نخواست» یا «این مطلب به بچه‌ها مربوط نمی‌شود» او را خجالت‌زده نکنید. وقتی از مدرسه، اردو، منزل نزدیکان، یا برنامه‌ای تفریحی برمی‌گردد، او را سوال پیچ نکنید که آیا خوش گذشت، مربیان چه کسانی بودند، چه کارهایی انجام دادید و... فقط کافی است به او خسته نباشید بگویید. (درصورتی‌که خودش مایل بود درباره برنامه‌هایش سخن بگوید، با علاقمندی به سخنانش گوش دهید.)

سوال ۲

برای اصلاح بدرفتاری‌های پسر پنج ساله‌ام دائم او را به بهشت بشارت می دهم و از جهنم می‌ترسانم. آیا این عمل من درست است؟ جواب: تقویت روحیه دینی آن هم با استفاده از روش القای غیرمستقیم خوب است؛ اما ترساندن دائم از جهنم و خدا افزون بر ایجاد اضطراب چهره‌ای خشن و نامهربان از خداوند در ذهن او ترسیم می‌کند و خدای مهربانی را که در جای‌جای زندگی‌اش باید به او پناه ببرد، از او می‌گیرد. بشارت به بهشت برای تشویق به رفتارهای خوب اگر در آن زیاده‌روی نشود، اشکال ندارد. ولی ترساندن از جهنم برای اصلاح بدرفتاری ها باید اندک باشد. برای اصلاح کودکان می توانید از سازوکارهای بازدارنده استفاده کنید.