سلسله تحلیل های 

انتخاباتی (شماره 1)

■ شکور زیرک

ششمین دوره انتخابات شورای شهر نزدیک است و فعالیت کاندیداهای احتمالی و هواداران آنها هر روز وسیع تر می شود و همین امر منجر شده که مسائل و موضوعات زیادی جهت نگارش و تحلیل ایجاد شود. در یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی( سال گذشته) مجموعه تحلیل هایی منتشر کردم که چندین یادداشت آن ایام را فقط به تعداد کمی از دوستان نزدیکم فرستادم و حدود 28 تحلیل انتخاباتی را بصورت عمومی منتشر کردم و در حال حاضر تصمیم دارم با توجه اتفاقات و شرایط فعلی، موضوعات مرتبط با ششمین دوره انتخابات شورای شهر در گنبد کاووس را تحلیل و منتشر کنم.

در همین راستا، یکی از مهم ترین و چالش بر انگیز ترین مسئله در ایام انتخابات گنبد کاووس (چه انتخابات مجلس شورای اسلامی و چه انتخابات شورا) نحوه مواجهه  بازیگران قدیمی(بازیگران سنتی) و بازیگران نوظهور با یکدیگر در انتخابات می باشد. اما قبل ازپرداختن به مسئله، لازم می بینم که منظور خود را از بازیگران قدیمی و بازیگران نوظهور توضیح دهم.

نقش آفرینان قدیمی انتخابات در گنبد کاووس، طیف های مختلفی را شامل می شود: افرادی که سن و تجربه زیادی دارند، فعالان تجاری و صاحبان سریامه و ثروت و همچنین ریش سفیدان و معتمدین شهر. به تعبیر دیگر هر سه طیف اشاره شده در دسته بازیگران قدیمی قرار می گیرند. منظور از نقش آفرینان نوظهور انتخابات یعنی فعالان اجتماعی و سیاسی گنبد کاووس و هم چنین فعالان رسانه و افراد اهل قلم که نسبت به اتفاقات گنبد کاووس واکنش نشان می دهند و یادداشت می نویسند.

برای واکاوی موضوع یادداشت دو سوال مطرح می شود که به سوال اول در بخش اول پاسخ میدهم و به سوال دوم در بخش دوم.

سوال اول: بازیگران جدید انتخابات چه راهکارهایی برای رویارویی با بازیگران قدیمی پیش رو دارند؟

1--انکار نقش بازیگران قدیمی 

بازیگران قدیمی انتخابات در همه ادوار انتخابات گذشته نقش آفرینی کردند و در دوره هایی نقش پررنگی داشتند و در دوره های اخیر نقش کم رنگ تر (عوامل مختلفی در کم رنگ شدن نقش بازیگران قدیمی دخیل هستند، ازجمله پاسخ گو نبودن آنها نسبت به تصمیمات و عملکرد خویش و ظهور بازیگران جدید) بر همین اساس به نظر می رسد انکار نقش بازیگران قدیمی، راهکار موثری نباشد و گزینه مناسب این است که بازیگران نوظهور انتخابات، از جهات مختلف عملکرد خویش را ارتقا دهند. به موازات نظریه پردازی، خلاقیت، تصمیمات دقیق و مطالعه شده و مطالبه گری، بازیگران نوظهور می توانند نقش خود را پررنگ تر کنند.

2-- تلاش در جهت حذف بازیگران قدیمی 

تلاش برای حذف طیف و یا طیف هایی از مردم در انتخابات با روح مردم سالاری کاملا تضاد دارد و هیچ نظام دموکراتیک به دنبال حذف و به پستو راندن طیف ها و تفکراتی نبوده است. این گزینه با توجه به اینکه اصحاب رسانه یکی از مظاهر دموکراسی اند و خود نیز به مولفه های دموکراسی پایبند هستند، مردود است.

3--رقابت با بازیگران قدیمی

عرصه انتخابات میدان وسیعی است و میدان وسیع و باز، بایستی بماند که همه بتوانند در آن وارد شوند و ایده ها و برنامه های خود را به افکار عمومی اعلام کنند. در این میان نکته مهم این است که امکان رقابت و مقابله افکار و نظریه ها درفضای انتخابات آماده باشد. با توجه به ظرفیت و توانمندی که اصحاب رسانه و اهالی قلم گنبد کاووس دارند، قابل پیش بینی است که بخش زبادی از افکار عمومی از بازیگران نوظهور استقبال خواهند کرد و به نظر می رسد که این گزینه، مناسب ترین راهکار پیش روی بازیگران جدید است. 

■ روزنامه نگار 

کارشناس ارشد علوم سیاسی