■  دکتر حسین میقانی

در این روزهای مقدس  که تمامی افراد از روشهای حکومتی امام علی (ع) و مبارزه بی امان ایشان با فقر و تنگدستی و یاری رساندن به فقرا و بیچارگان سخن به میان می آورند و اگر چه مقداری از این تعاریف حتی اگر غلو به نظر برسد ولی دستگیری امام را هیچ تاریخی کتمان نکرده است و سراسر حکومت علی(ع ) از عدالت و ارج نهادن به نقش مردم حکایت دارد. در همین ارتباط است که در شبهای ماه مبارک رمضان و در هنگامه سحر آقای حجت الاسلام و المسلمین کاشانی از خصوصیات شخصیتی و حکمرانی امام چنان تعریف می کنند که هر بیننده ای دوست دارد که حکومتی مشابه امام در مملکت حاکم باشد و حاکمان مانند امام با زیردستان ارتباط داشته باشند ولی با کمال تاسف باید گفت که واقعیتهای جامعه طور دیگری نشان می دهد که در این مورد مطالبی ارائه میشود اگر چه شاید مورد رضایت خیلیها نبوده و آن را خارج از واقعیت بدانند. من فقط به شرح مسائل دو گونه از کودکان جامعه (ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﺒﻬﺎ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﮐﺎﺭﺗﻮﻥ ﻣﯿﺨﻮﺍﺑﻨﺪ ﻭ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﺒﻬﺎ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﺗﻮﻥ ﻣﯿﺨﻮﺍﺑﻨﺪ) خواهم پرداخت. شاید تلنگری باشد برای حاکمان جامعه تا بیشتر به فکر کودکان مملکتمان باشند. ابتدا داستانی از چالی چاپلین نقل خواهم کرد بدین مضمون :

وقتی بچه بودم کنار مادرم می‌خوابیدم و هرشب یک آرزو می‌کردم. مثلاً آرزو می‌کردم برایم اسباب بازی بخرد؛ می‌گفت: «می‌خرم به شرط اینکه بخوابی.» یا آرزو می‌کردم برم بزرگترین شهربازیِ دنیا؛ می‌گفت: «می‌برمت به شرط اینکه بخوابی.» یک شب پرسیدم «اگر بزرگ بشوم به آرزوهایم می‌رسم؟» گفت: «می‌رسی به شرط اینکه بخوابی.» هر شب با خوشحالی می‌خوابیدم. اِنقدر خوابیدم که بزرگ شدم و آرزوهایم کوچک شدند. دیشب مادرمو خواب دیدم؛ پرسید: «هنوز هم شب‌ها قبل از خواب به آرزوهایت فکر می‌کنی؟» گفتم: «شب‌ها نمی‌خوابم.» گفت: «مگر چه آرزویی داری؟» گفتم: «تو اینجا باشی و هیچ آرزویی نداشته باشم.» گفت: «سعی خودم را می‌کنم به خوابت بیایم، به شرط آنکه بخوابی».ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﺒﻬﺎ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﮐﺎﺭﺗﻮﻥ ﻣﯿﺨﻮﺍﺑﻨﺪ ﻭ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﯽ ﻧﯿﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﺒﻬﺎ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﺗﻮﻥ ﻣﯿﺨﻮﺍﺑﻨﺪ!

ﺁﻩ ﺍﺯ ﻋﺪﺍﻟﺖﺭﻭﺯﮔﺎﺭ!

ﺍﮔﺮﻣﻐﺰﺧﺎﻟﯽﻫﻤﭽﻮﻥﺷﮑﻢﺧﺎﻟﯽﺳﺮﻭﺻﺪﺍﻣﯿﮑﺮﺩ، ﺟﻬﺎﻥﺍﮐﻨﻮﻥﺗﻌﺮﯾﻒﺩﯾﮕﺮﯼﺩﺍﺷﺖ!

ﺣﺘﯽﺍﻓﺮﺍﺩﯼﮐﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﺗﻌﯿﯿﻦﺷﺪﻩ ﻭ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻐﯿﯿﺮﻧﯿﺴﺖ، ﻣﻮﻗﻊﺭﺩﺷﺪﻥ ﺍﺯﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ! ﺳﮑﻪﻫﺎﯼﭘﻮﻝﻫﻤﯿـــﺸﻪﺻﺪﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺍﻣﺎ ﺍﺳﮑﻨﺎﺳﻬﺎ ﺑﯽﺻﺪﺍ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﭘﺲﻭﻗﺘﯽ ﺍﺭﺯﺷﺖ ﺑﺎﻻﺭﻓﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﺑﯽﺳﺮﻭﺻﺪﺍ ﺑﺎﺵ!ﺍﺯﻣــﺮﮒﻧﺘﺮﺳﯿـــﺪ، ﺍﺯ ﺍﯾــﻦ ﺑﺘﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺯﻧــــﺪﻩﺍﯾﺪ، ﭼـــﯿﺰﯼ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺷﻤﺎ ﺑﻤﯿــﺮﺩ ﺑﻪﻧﺎﻡ ﺍﻧﺴﺎﻧﯿﺖ !!! چنین به نظر میرسد که فاصله فقر و غنا در جامعه ما روز به روز بالا و بالاتر میرود و هم اکنون که ویروس کرونا خود نمایی میکند این فاصله را در میان کودکان و دانش آموزان وطن بهتر میتوان لمس کرد که به نمونه هایی از این فاصله ها میتوان اشاره نمود.

الف : حال که کلاسهای مدارس و دبیرستانها و دانشگاههای سراسر کشور به صورت آنلاین و مجازی برگزار میگردد از گوشه و کنار کشور اسلامیمان گزارش میرسد که در مناطقی امواج اینترنتی قابل دریافت نیست و قاعدتا دانش آموزان آن مناطق از مباحث درسی ارائه شده توسط معلمانشان بی بهره بوده و در زمان امتحان باید رقابتی ناعادلانه را با دانش آموزانی که از کلاسها بهره برده اند را داشته باشند و البته این موضوع در مورد شبکه های تلویزیونی مانند شبکه شاد و ... نیز مطرح هست که تعدادی از دانش آموزان این مملکت از دریافت امواج تلویزیونی محروم بوده و شبکه آنها فقط و فقط یک چیز را نشان میدهد و آن هم " برفک " هست و نباید از این نکته هم غافل بود که شاید خانواده هایی باشند که اصلا قادر به خرید تلویزیون نمی باشند حتی در مناطقی که شبکه های تلویزیونی قابل دریافت هستند. 

ب : به دلیل همین فاصله طبقاتی در جامعه است که میتوان مشاهده کرد که کودکان و دانش آموزانی هستند که تمامی دستگاهها و وسایل مورد نیاز را برای دریافت اینتر نت و شرکت در کلاسها اعم از موبایل، تبلت، آی پد، لپ تاپ و کامپیوتر را دارند در حالی که دانش آموزانی پیدا میشوند که نه تنها هیچکدام از این ابزار دنیای تکنولوژی را نداشته بلکه برای گوش دادن به یک ساعت کلاس درسی اینترنتی مجبور به کرایه موبایل و یا تبلت از همسایه خود در قبال پرداخت پول می باشند و شاید در روستاها و مناطقی باشد که خانواده ها بطور مشترک اقدام به خرید دستگاهی کرده باشند تا جگر گوشگانشان بتوانند ساعتی را در کلاس درس حاضر شوند و در نهایت اینکه نهایت بی عدالتی هست که تمامی این دانش آموزان در زمان امتحان کنکور باید با یکدیگر رقابت کرده و چه بسا دانش آموزانی با درجه هوشی بالا و به دلیل نداشتن امکانات آنچنانی از قبول شدن در کنکور باز مانده و نتوانند در آینده مشکلی از مشکلات مملکتشان را حل نمایند و باید به این مطلب این را هم اضافه کرد که آن فرزندان اغنیا علاوه بر داشتن امکانات اقدام به خرید کتابهای کمکی و گرفتن کلاسهای خصوصی آنچنانی و با قیمتهای آنچنانی هم می نمایند. با توضیحات بالا حال میتوان شفاف تر به مسئله فقر و غنا و در ارتباط با کودکان و دانش آموزان پی برد.

■ عضو هیات علمی دانشگاه