علائم نگارشی
تحلیل |
■ مریم خسروی
یکی بود یکی نبود /زیرگنبد کبود
سرزمین قصه بود/توی شهرقصه ها
پر بود از سروصدا/اسه ی چی بچه ها؟
دعوا می شد سرچی/علائم نگارشی!
« . »
نقطه منم نقطه منم/آخرجمله می شینم
شکل منو نگاه کن «.»/رو لپاتون می شینم
تموم شد حرفهای من/نقطه بذار جای من.
« ؛ »
من نقطه ویرگول هستم/هروقت شدید پشیمون
حرف ها موند تو دلتون/ادامه ی جمله رو
نقطه ویرگول بذارید/برید خدا همراتون
« ! »
به به چه روز زیبا!/عجب شده واسه ما!
چه گل های قشنگی!/ای کاش برای من بود!
بهم سلام کنید خب!/منم علامت تعجب!
هرجا که خوشحال شدید/ا کمی غمگین شدید
یا که ندایی اومد/از در صدایی اومد
با تعجب پریدید/منو اونجاها دیدید
« ؟ »
علامت سوالم /دنبال ماجراها
آخر هر سوالها/چرا چگونه آیا
چطوری؟ چیست؟ و کجا؟/سوال داری؟ بفرما
« ، »
سلام منم ویرگولم/خیلی گوگولی مگولم
راستی توجمله هرجا/خسته شدید تو حرفا
منو بذارید همون جا/نفس بگیرید بچه ها
آره بابا...
: « »
دونقطه دو گیومه/جای اینا کدومه
حرف هایی که تمومه/نقل قول عمومه
کنارگفت و گوها/میادهمش دونقطه
یک گیومه باز می شه/جمله نوشته میشه
گیومه بسته می شه/خب بچه های زیبا
توی شهر قصه ها
همه شدن یک صدا
ادامه ی ماجرا
نوشته توکتاب ها
خداحافظ شما