جایگاه مشارکت  اجتماعی شهروندان در ساختار مدیریت شهری


یادداشت |

 

■  مسعود یونسی 

 

امروزه تردیدی وجود ندارد که مشارکت فعالانه ی همه ی شهروندان در امور شهری ضامن توسعه و بهره وری خدمات شهری و در نهایت تامین کننده ی رضایت شهروندان است. اگرشهرداری ها بتوانند از پتانسیل مشارکت مردمی برای اداره امور شهر بهره ببرند در واقع توانسته اند از یک نهاد خدماتی به یک نهاد اجتماعی پویا ارتقا یابند. برای تحقق این هدف متعالی شهرداری ها به مشارکت اجتماعی شهروندان نیاز دارند. برای دستیابی به مدیریت شهری ایده آل، مشارکت فعال مردمی در اداره شهر ‌یکی از اصول اساسی است. برقراری ارتباط مناسب میان دولت و مردم و شفاف‌ کردن کانال‌های ارتباطی می تواند در تقویت رابطه حکمرانان با مردم موثر بوده و به مشارکت فعال مردم در اداره امور شهرها منجر شود. به این منظور مديران شهری بايد چالش های مهم شهرها را از راههای گوناگون شناسایی کرده و برای حل  آنها با مشارکت، همراهی و همیاری مردم سياست هایی را دنبال کنند. در این راه لازم است که از نظرات مردمی به طور دقیق استفاده شده ‌و مردم در کنش های شهری به طور کامل دخیل شوند. مشارکت جويی و جلب همکاری سازمان های غير دولتی و مردم نهاد، می تواند عملکرد مديريت شهری را بهبود بخشیده و مشارکت اجتماعی شهروندان می تواند راهگشای اساسی برای حل معضلات شهری باشد. در گذشته بافت شهرها به گونه ای بود که محلات از ساختارهای مردم نهاد بهره مند بودند در محلات ارتباط و تعامل مناسب وجود داشت و مشارکت در اداره محلات به خوبی مشهود بود با رشد شهرها، افزایش جمعیت شهرنشین و تغییر ساختارهای شهری مشارکت فعال و اثرگذار شهروندان هر روز کمرنگ تر شده است. یافتن راهکار عملی و مناسب برای جلب مشارکت شهروندان در مدیریت شهری و اجرای دقیق آن می تواند با ایجاد ساختار مناسب متضمن تامین منافع شهروندان بوده و امکان توسعه خدمات متقابل شهروندان و مدیرن شهری را فراهم کند. مشارکت همه اقشار مردم ‌در اداره امور شهرها موجب می شود که هزینه به اولویت‌های اجتماعی و پروژه‌های زیربنایی اختصاص یافته و موجب تمرکززدایی، افزایش توسعه انسانی و تحقق عدالت اجتماعی خواهد شد.

 

■  فعال فرهنگی، اجتماعی 

کارشناس ارشد حقوق