پریسا مسعودی_گاه هنرمند به جامعه ما که جامعه ای سرشار از موضوعات مختلف بکر و دست نخورده است و می توان به خوبی روی آنها تمرکز کرد، باعث خلق سوژه های بکری می شود که در سینمای اجتماعی ایران نیز  بدان پرداخته شده است. محمد ابراهیم معیری کارگردان جوانی است که به موضوعات، نگاهی خلاقانه دارد.  معیری متولد ۱۳۵۲ و فارغ التحصیل رشته کارگردانی سینما از دانشگاه تهران است. تالیف کتاب های کودکان و نوجوانان، نویسندگی و سردبیری ماهنامه نوجوان و ساخت فیلم های کوتاه و نیمه بلند، از دیگر فعالیت های ایشان است. معیری در کارنامه ی خود نگارش و کارگردانی فیلم های سینمایی همچون «گلوگاه»(۱۳۸۹) را دارد که در جنگل های شمال کشور و با بازي هنرمنداني نظیر هادی دیباجی، لادن مستوفي، سیامک اطلسی، علی اوسیوند، كامران تفتی و...ساخته شده است. این فیلم به یک موضوع کاملا ملی می پردازد که تا کنون در سینمای ایران بدان پرداخته نشده است. در این فیلم زندگی آدم  هایی روایت می شود که در سخت ترین شرایط دست به کارهای بزرگ می زنند. گلوگاه فیلم سال روستا در ایران و منتخب فستیوال توکیو ژاپن می باشد. از دیگر اثار او می توان به «کتونی سفید»،«پروانه ها بدرقه می کنند»،«قاصدک ها در باد می رقصند» و همچنین«دامنه های سفید»به عنوان کارگردان و نویسنده فیلمنامه اشاره کرد. 

«پروانه‌ها بدرقه می کنند» و«قاصدك‌ها در باد مي‌رقصند» فيلم‌هاي اول و دوم كارنامه محمدابراهيم معيري در سينما به حساب مي‌آيند كه همچون «كتوني سفيد» به بحث جايگاه آموزش در مسايل كودكان و نوجوانان مي‌پردازد. فیلم «پروانه ها بدرقه می کنند(۱۳۸۲) داستان دختر سیل زده‌ای است که به همراه برادر ناتنی اش از خانه رانده می‌شود و سفر اسرارآمیز آنها با پرنده‌های مهاجر، طبیعت و فن آوری پیوند می‌خورد. پروانه ها بدرقه می کنند جایزه ویژه منتقدین جشنواره کارلو ویواری جمهوری چک، جایزه بهترین کارگردانی جشنواره کودک و نوجوان و جایزه بهترین فیلمبرداری جشنواره رشد در ایران را دریافت کرد. این فیلم در فستیوال های لندن، تورین ایتالیا، برزیل، آذربایجان، تاجیکستان، و...به نمایش درآمد.گفتگویی داریم با این کارگردان و فیلمنامه نویس مازندرانی.

چرا «گلوگاه » به عنوان یک فیلم خاص در کارنامه ی کاری شما به حساب می آید؟گلوگاه به واسطه موضوع و اقلیم  دارای محتوی و فرم متفاوتی هست.تصاویر و مردمانی که کمتر دیده شده اند هم به همین نحو عمل می کنند و فیلم نهایی را به کاری تبدیل کرده که با فیلم های دیگر متفاوت است.

اغلب کارهایتان در ژانر سینمای کودک ونوجوانان قرار دارد.دلیل پرداختن شما به معضلات این گروه سنی چیست؟آینده و انسان هایی که نقش کارسازتری در آن ایفا خواهند کرد، می تواند در هنر و خصوصا صسینما آینه های واضح و روشن تری را پیش روی نوجوانان امروز بگذارد. از موقعیت های زیستی و اجتماعی تا مباحث آموزشی، تربیتی یا  تکاملی یا حتی پرداختن به مسایل بسیارساده و روزمره هم می توانند برای این گروه های سنی سرنوشت ساز باشند. فقط بحث معضلات نیست. در کنار آن همیاری، بررسی روش ها و یا حتی مثلا وجود پیشنهاد الگوساز در داستان ها هم می توانند در رشد بهتر کودکان و نوجوانان نقش داشته باشند. در مجموع باید گفت: این نوع سینما می تواند مفید و موثر در ایجاد اجتماعات بهتر در آینده قلمداد شود.

راجع به سینمای معنا گرا چه نظری دارید؟ چه بسیار فیلمهایی که حتی با نداشتن داستانی قوی و فقط با تکیه به ساختار و با استفاده از امکانات فراوان موفق به جلب توجه تماشاگران و بعضی از منتقدان هم شده اند و چه فیلمهایی که با داشتن تمام شاخصه های یک اثر معتبر مورد بی مهری قرار گرفته اند. احتمالا اختلاف نظرهای معنایی دلیل این اتفاقات هست یا شاید هم سلیقه، سفارش و....به هر صورت معانی با ارزش همواره با ارزش هستند و جایزه، توجه رسانه ای و...نمی تواند برای شناخت و معنا بخشی  یک اثر  تعیین کننده باشد.

برای این که یک سینمای ملی ارزشمند داشته باشیم، باید به چه چیزهایی توجه کنیم؟ادبیات، هنر های مختلف، استعدادها، تغییرات تکنولوژی، برخوردهای عادلانه با آثار سینمایی و آموزش های صحیح  به علاقه مندان هنر هفتم.

در سال‌های اخیر شاهد این هستیم که بچه‌های خبرنگار به مستندسازی ورود کردند.از نظر تکنیکی شاید کمی عقب‌تر باشند اما به نظر می‌رسد ساختار گزارش را خوب درمی‌آورند. درباره این جنس کارها توضیح می‌دهید؟همین که مستند سازی بتواند واقعا مستندسازی کند، موفق است. کسانی که با سوژه ها، افراد یا مکان ها سروکار دارند، در صورت دارا بودن ظرفیت موضوع برای مستند سازی حتی با روایت ساده و رئالیستی هم می توانند فیلمی مناسب بسازند‌.البته جذابیت، محتوی و شکل ارائه اهمیت خودش را دارد و مستند ساز باید بتواند از آنها به خوبی کمک بگیرد تا اثرش هرچه بیشتر ارتقا پیدا کند.

مستند باید آینه تمام‌نمای جامعه و تاریخ باشد آیا طرحی به ذهن  شما رسیده که به این دلیل رد شود که خیلی سیاه و واقعی مسائل را نمایش خواهد داد؟بله، مواردی بوده. خصوصا در مورد پژوهش های چند سال اخیرم با موضوع کاهش تصادفات دشواری هایی داشتم که البته در صدد رفع موانع آنها هستم تا به تصویر  در بیایند.