پس از شیوع کرونا وتعطیل شدن لیگ برتر بسکتبال فصل98، شهردار گرگان اعلام کرد: چنانچه تابیست روز بعد ، فدراسیون وضعیت تیم گرگان صدرنشین لیگ را به عنوان قهرمان لیگ اعلام نکند ویا گرگان را به عنوان نماینده ی ایران در بازی های آسیایی معرفی ننماید، شهرداری گرگان از تیمداری در لیگ برتر انصراف خواهد داد. درحقیقت آلتر ناتیوی برای فدراسیون که شاید در منگنه قرار بگیرد ویا از سیل اعتراضات هواداران چند ده هزار نفری بسکتبال گرگان واهمه پیداکند ومصلحت را درآن بیند که باپشتوانه ی تماشاگران وهواداران گرگانی مبادرت به معرفی تیم قهرمان بنماید. به نظر می رسید مشاورین آقای شهردار تا حدی درست اندیشیده بودند که درصورت ثبات برخی فرضیه ها وقرار گرفتن همه چیز در جای خود،امکان داشت تهدید جواب بدهد وگرگان که انصافا هم فصل موفقی را پشت سرگذاشته بود به عنوان تیم قهرمان معرفی شود. اما دوستان پیش بینی نکرده بودند که بعضا در ورزش ایران، غیر ورزشی ها، واسطه ها، پول دارها وصاحبان سرمایه دراین راه نقش تعیین کننده ای دارند. نفوذ برخی از باشگاه ها ومدیران آن ها مسیر لیگ ها را تعیین و در مواردی به دلخواه رقم می زنند. به قول عده ای از هواداران گرگانی، عابر بانک بودن عده ای در ورزش ایران ، سر نوشت ساز است وفدراسیون هارا وام دار وبه نوعی مطیع خود می کنند ! درچنین شرایطی غبار آلود ، بعید است تهدید جواب دهد. اگر فدراسیون با گرگان همراهی ومساعدت نماید، احتمالا برخی حمایت های پشت صحنه قطع وحاکمیت های مالی عرصه را بر تصمیم گیران تنگ نماید. اینجاست که کیفیت، عشق وفضای پاک ورزش ودل دادگی چند هزار هوادار گرگانی، قربانی مصلحت اندیشی ها خواهد شد. همان گونه که سال های پیشتر مواردی مشابه و به اشکال گوناگون رخ داد وآب از آب تکان نخورد. برای عده ای سیاست های مورد نظر خودشان مهم بود نه واقعیت های موجود. به گونه ای که بازی برده ی گرگان را بناحق تکرار وبه بهانه های واهی درشهر بی طرف( بابل) برگزار کردند ویا اینکه مربیان تیم حریف در پاسگاه انتظامی گرگان گناهکاربودن خود را طی صورت جلسه امضا کردند اما پس از چند روز تیم گرگان تنبیه شد. بازیکن ملی پوش تیم حریف با مالیدن بتادین برصورت و پیشانی خود مبنی برزخمی شدن توسط تماشاگران گرگانی، قصد فریب اورژانس صدو پانزده را داشت(تمارض) اما هنگامی که خواستند اورا مداوا نمایند از جایش بلند شد و تن به مداوا نداد! بله مادامی که فدراسیون نشینان چشمان خود را برروی برخی واقعیت ها ببندند ویا عینک دودی بزنند تصمیمات متفاوت خواهد بود. درمورد گرگان هم دیدید که چه شد . البته ازهمان ابتدا نیز مشخص بود که اتفاق مثبتی نخواهد افتاد وچند روز پیش هم طباطبایی سکان دار بسکتبال، واضح، روشن وقاطعانه گفت که تصمیم فدراسیون درست بوده ومسئولین تیم شهرداری گرگان باید نگاه خودرا تغییر داده وعمیق تر به مسایل بنگرند. حتی برخورد محکم وجدی سنگدوینی ومنتظری،نمایندگان مردم گرگان درمجلس، شهردار ورئیس شورای شهر گرگان هم ذره ای در تصمیم آن ها تاثیر گذار نبود . فقط رئیس فدراسیون به شکل خفیف بیان کرد که باید تابع اتفاقات وتصمیمات آتی بود که شاید تیم گرگان قدری بیشتر از بقیه ی تیم ها شانس داشته باشد که به عنوان نماینده ی ایران در جام باشگاه ها معرفی شود. فرار روبه جلو عده ای معتقدند که برخی فشارها ازناحیه ی هواداران وتعدادی از اعضای شورای شهر برشهردارگرگان ، عبدالرضادادبود ترجیح داد که به فدراسیون اعلام نماید چنانچه تضمین بدهید که در فصل99حقی ازما ضایع نشود ، شهرداری گرگان در این زمینه سرمایه گذاری خواهد کرد ودر غیر اینصورت ممکن است وارد این عرصه نشود یابه شکل حرفه ای ورود پیدانکند که طرح این ادعا از سوی شهردار به زعم برخی کارشناسان وهواداران ، غیرحرفه ای ونوعی فرار روبه جلو می باشد. واقعیت امر اما این است که به پشتوانه ی چند هزار هوادار که حضور آن ها در تصمیمات مسایل فرهنگی، اجتماعی وزیست شهری کاملا موثر وتعیین کننده است، به طور قطع ویقین شورای شهر گرگان، درسال99نیزشهرداری را مکلف به تیمداری خواهد نمود. البته باالهام وتجربه از سنوات گذشته. بنابراین شایسته است از بحث های بی سر انجام خودداری وبه فکر بستن تیمی مناسب ودر خورشان گرگانیان باشید. منطق وعقلانیت حاکم برفضای بسکتبال گرگان می طلبد قدر سرمایه های خودرا بدانیم واز سوزاندن سرمایه های گرگان با دستان خودمان پرهیز کنیم. اگر همه به گرگان فکر کنیم وقدری از خواسته های شخصی فاصله بگیریم،می توانیم گرگانی بسازیم که همه ازقدرت وتوانایی های آن بهره مند شویم.

■ روزنامه نگار