مهمانی  ماه و ستاره

■ شمیم شاه‌ دادی. 16 ساله

چند شب قبل ماه میهمانی گرفته بود و کل آسمان را به میهمانی‌اش دعوت کرده بود. بسیاری از ستاره ‌ها در میهمانی حضور داشتند، از سیاره‌ ها فقط من در آن جمع بودم. به خاطر پوشش منحصر به فردم، همه به من توجه می‌کردند؛ حلقه‌ای که به دور بدنم وجود داشت، زیبایی ام را دو چندان می‌کرد. خورشید از فاصله خیلی دوری با لبخند به ما می‌نگریست، نمی‌توانست نزدیکمان شود؛ چرا که از طرفی شیفتش با ما یکی نبود و از طرفی دیگر، گرمایش ما را نابود می‌ساخت. کمی که به اطرافم دقت کردم عضو جدیدی را دیدم که تا به حال با او برخوردی نداشتم، از ستاره‌ها جویا شدم که او کیست و دریافتم که عضوی از آسمان است که به تازگی شناخته شده. ستاره‌ها و اعضای دیگر آسمان به او اهمیتی نمی‌دادند، چرا که بر روی بدنش لکه‌هایی وجود داشت و زیبایی ظاهری ‌اش را کاهش می‌داد. خیلی ناراحت شدم که باز هم ستاره‌ ها به زیبایی ظاهری توجه کردند و حتی به خودشان زحمت ندادند که با او صحبت کنند و ببینند که وی چطور شخصیتی دارد. من که زیباترین عضو جمع بودم به سراغ تازه وارد ترین عضو جمع رفتم و با او هم صحبت شدم. باورم نمی‌شد که سیاره ‌ای آنقدر پر انرژی و پر از ویژگی باشد؛ و باز هم به من ثابت شد که نباید از ظاهر افراد، باطنشان را تشخیص داد. حال منی که همه مرا زیباترین عضو آسمان می‌دانستند، او را از زیباترین عضوها می‌دانستم، چرا که زیبایی باطن بسیار برتر از زیبایی ظاهر است و وقتی در کنار کسی هستی که زیبایی باطنی دارد، حس آرامش به تو تزریق می‌شود و وقتی کنار کسی هستی که زیبایی ظاهری دارد، همواره مرکز توجه خواهی بود. حواستان باشد شما هم به زیبایی باطن توجه کنید نه فقط زیبایی ظاهر.