سؤال) آیا ارتباط کودک  ۴/۵ ساله با همسالان لازم است و اگر همسالان مطلوب در دسترس نباشند چه باید کرد؟

جواب: بله این ارتباط لازم است و سبب رشد عاطفی، روحیه اجتماعی و کسب «خود انگاره» کودک می‌شود. در صورت نبودن همسالان یا عدم صلاحیت آنان، ارتباط فامیلی با نزدیکان همتا، ایفای نقش همسالان به وسیله پدر و مادر، بازی کودک با اسباب‌بازی‌ها (عروسک‌ها، خرس‌های پشمالو و...) در نقش همسالان و ذکر قصه‌هایی با محتوای روابط همسالان می‌تواند تا حدودی جای رابطه با هم سالان را پر کند. در حالت ضرورت ارتباط کودک با همسالان نامطلوب (عدم امکانات یا وابستگی فرزند به آنان) ، برای این مسئله حساسیت فراوان نشان ندهید. زیرا با حساسیت شما، وابستگی‌اش بیشتر خواهد شد. زیرا انسان بر آنچه منع می‌شود حریص‌تر است. می‌توانید برای تأثیرپذیری کمتر فرزند خود، زمان ارتباط آنان را کمتر کنید. یا منزل خود را محل گردهمایی کودکان قرار دهید تا بتوانید بر رفتار آنان به‌طور مستقیم نظارت داشته باشید و در صورت لزوم (برای مثال، سخن زشتی از همسالان) با برخوردی سنجیده دخالت کنید. برای کاهش تاثیر منفی همسالان، باید فضایی سالم را در خانه فراهم سازید. به این‌گونه که رابطه عاطفی خود را با کودک قوی‌تر کنید. اعتمادبه‌نفس او را افزایش دهید و ارزش‌ها و ضدارزش‌ها را برایش تبیین کنید. مطلوب، ایجاد پشتوانه فرهنگی و تقویت روحیه دینی است تا فرزند شما در محیط‌های خارج از خانه (مهدکودک، آمادگی، مدرسه و غیره) سالم بماند و تحت تأثیر بدآموزی‌های دیگران قرار نگیرد.