■  بامسوولیت سردبیر

به مهرماه نزدیک می شویم و با وجود وضعیت نه چندان مساعد استان و درگیری  با پیک پنجم کرونا که همچنان دست از سر ما برنداشته است بازگشایی مدارس در هاله ای از ابهام است. یک روز مسوولان آموزش و پرورش، امیدوارانه خبر از آموزش حضوری دانش آموزان می دهند و روز دیگرنومیدانه اعلام می کنند که شرایط برای آموزش حضوری مهیا نیست.بعید نیست که امسال نیز همچون مهر ماه سال گذشته مدارس به شکل حضوری بازگشایی شود اما از آنجا که در شرایط خوبی به سر نمی بریم و واکسیناسیون نیز کند پیش می رود مجدد آموزش در بستر فضای مجازی دنبال شود.با اینکه واکسیناسیون معلمان و کادر آموزشی تا حدود زیادی انجام شده اما مشکل تنها واکسیناسیون معلمان نیست و خود دانش آموزان به عنوان ناقل یا بیمار در معرض خطر قرار دارند.با وجود اینکه مجازی شدن آموزش در طول این دو سال مشکلات زیادی را ایجاد کرده است و دانش آموزان در فضای مجازی نتوانستند مطالب درسی را بیاموزند و بسیاری از دانش آموزان به خصوص در مقطع ابتدایی دچار افت تحصیلی شدند اما بازگشایی مدارس به صورت حضوری و به هر قیمتی ریسک بزرگی است. آنچه مسلم است این است که در حال حاضر شرایط شیوع کرونا ثابت نیست و آرامش روانی و امنیت برای معلمان و دانش آموزان و خانواده‌ها فراهم نشده است.گذشته از اینها مشخص نیست مدارس در استان تا چه اندازه ای زیر ساخت‌های لازم برای تامین امنیت را توانسته اند فراهم کنند، اکثر مدارس استان حداقل های ایمنی از جمله تهویه مناسب هوا ندارند بنابراین صحبت از بازگشایی حضوری مدارس با این شرایط چندان عقلانی به نظر نمی رسد و در صورت بازگشایی نیز بعید است که خانواده های دانش آموزان زیر بار حضور فرزندان در کلاس های درس بروند.مساله مهم دیگر این است که زیرساخت های آموزش مجازی  هم فراهم نیست و بنا بر اخبار آموزش و پرورش، در مدت دو سال 25 درصد از دانش آموزان به دلیل عدم برخورداری از گوشی های هوشمند ترک تحصیل کرده اند کاش مسوولان آموزش و پرورش در این مدت با مشورت و همفکری با نخبگان و متخصصان فکری برای مفید کردن آموزش مجازی می کردند.