■  فاطمه سراوانی

با وجود اینکه نیمی از نیروی انسانی جامعه را زنان تشکیل می دهند، اما حضور آنان در مشاغل مدیریتی بسیار ناچیز است. اگر چه در سال های اخیر تعداد بیشتری از زنان توانسته اند به پست های مدیریتی دست یابند اما به طور کلی زنان شانس کمی در انتخاب شدن برای جایگاه های بالای مدیریتی دارند. این سوال مطرح است که موانع ارتقا زنان در عرصه مدیریت چیست؟ واقعیت این است که برای استفاده در سطوح مدیریتی، زنان می بایستی دانش خود را ارتقا داده و تجربیات خود را بالا ببرند اما از آنجایی که هیچ گاه از امکانات و شرایط آموزشی برابر با مردان برخوردار نبوده اند نتوانسته اند توانایی های یکسان به دست آورند. گذشته از این، تجربه مدیریتی برخی زنان در مناصب بالا در استان گلستان با توجه به عملکرد غیر قابل دفاع این زنان چندان خوشایند نبوده است. اگرچه نگارنده معتقد است که این مساله بیش از آنکه مربوط به ناتوانی زنان در این مناصب بوده باشد، متوجه انتخاب نادرست ایشان است. چرا که زنان توانمند و متخصص و با دانشی هم تراز و یا حتی با قابلیت و توانایی بیش از مردان در این استان وجود دارند اما به هر دلیل دیده نشده اند. امروز در بسیاری از کشورهای جهان زنان مسوولیت های بسیار مهمی هم تراز با مردان دارند و در واقع از معیارهای توسعه یافتگی کشورها همین امر است. 

اگر نقش زنان را به عنوان نیروهای اثربخش و سازنده در جامعه نادیده بگیریم نه تنها در تحقق توسعه ناکام خواهیم بود بلکه به دلیل عدم مشارکت زنان، در حل معضلات اجتماعی نیز توفیقی نخواهیم داشت. یادآوری می کنیم که در تب و تاب انتخابات دولت سیزدهم یکی از مهم ترین وعده های شخص رییس جمهور به رسمیت شناختن حق برابری زنان و مردان در احراز پست های کلیدی بود وعده ای که البته در سطوح بالا محقق نشد و در حد شعار باقی ماند.

بخشی از حاکمیت که امروز در راس قرار دارند و البته تعدادشان کم نیست با برخورداری از تمایلات طالبانی ترجیحشان این است که زنان فقط مسوولیت های درون خانه را به عهده بگیرند و اگر چه در ظاهر وانمود می کنند، اما قلبا راضی به حضور زنان در جامعه نیستند. شاهد این مدعا را چندی پیش دیدیم و...

شنیدیم که مسوولان آموزش و پرورش اعلام کردند کارنامه فرزندان به مادران داده نمی شود که البته با بلند شدن زمزمه های مخالفت و اعتراض تکذیب شد و به اصطلاح پا پس کشیدند اما کارکشتگان سیاس خردمند به خوبی می دانند...

که طرح این گونه مباحث در واقع آماده کردن و محک زدن جامعه است برای پیاده کردن برخی تفکرات. امروز بعد از گذشت بیش از چهل سال از عمر انقلاب اسلامی، تبعیض جنسیتی در اشتغال و دستمزد همچنان گسترده است. یک عامل مهم در این ماجرا، نبود خودباوری در زنان است که موجب شده حضور زنان در پست های کلیدی کمرنگ باشد اما نقش حاکمیت مردسالارانه را نیز نمی توان به هیچ وجه نادیده گرفت.امید است با پایان یافتن تسلط دیرینه مردان بر ساختارهای اداری، شاهد حضور مؤثر بانوان شایسته و توانای استان در سطوح عالی مدیریتی باشیم.