شعر ادب


کودک و نوجوان |

اسما نصیری پور. پایه دهم

 

 

اسطوره ‌ای که برای اولین بار صدایش از رادیوی قدیمی‌ پدربزرگ مرا جذب خود کرد. برگ سبز 216. استاد من با صدای شما بزرگ شدم، با ساخت سنتور از چوبِ توت و تلاش بی‌وقفه‌یتان، امیدوار شدم. با صدای نهفته، بدون ساز و حتی با نام مستعار سیاوش بیدگانی هم تشخیص صدای گوشنواز و تاثیرگذارتان چندین سخت نبود. مردم دوستی و غنی نگه ‌داشتن میراث موسیقیِ سنتی ایران توسط شما، لایق هزاران جایزه و تقدیر است. استاد بزرگ، خداوندگار موسیقی، زادروز تولدتان را در خانه‌ی اَبدیتیان تبریک می‌گویم! قلب پاک شما درست به طهارت حرم امام رضای زادگاهتان هیچ گاه جایگزینی نخواهد داشت. گوش سپردن به صدا، مرور خاطرات و به یاد آوردن نامتان؛ یقیناً زندگی ‌ام را با ارزش ‌تر رقم خواهد زد!

زادروتان مبارک!

 

 

■  دلارام دوستی. 9 ساله از تهران

من دختر9 ساله ام و حقیقتش هیچ شناختی از شما نداشتم و تنها چیزی که میدانستم این بود که شما خواننده هستید چون همیشه مادرم زمانی که میخواهد آهنگی گوش کند به من میگفت دلارام جان استاد شجریان را بگذار من گوش کنم و ما همه گوش می دادیم ومی دیدم که مادرم آرامش کاملی دارد. تا اینکه در کلاس حافظ خوانی استاد عزیزم سرکار خانم آزاده حسینی جان گفتند درمورد استاد شجریان نامه ای بنویسیم. تصمیم گرفتم تحقیق کنم. استاد شجریان بزرگوار، من فهمیدم شما بزرگ مرد ایران هستید و معلم و استادی که شاگردان بزرگی را تربیت کردید و در زندگی شما ازخواندن قرآن الهام گرفتید. استاد گرامی چند روز دیگر روز تولد شماست ولی افسوس که شما خیلی زود از دنیا رفتید. ولی ما همیشه به یاد شما آهنگ های شما را گوش میدهیم و غزل های حافظ را می خوانیم و شما را فراموش نمی کنیم. خدای مهربانم! من در آسمان ها تولد استاد شجریان را تبریک می گویم و از خدا میخواهم که روحشان شاد باشد. من از استاد عزیزم خانم حسینی بزرگوار بسیار سپاسگزارم که درس های بزرگترین هنرمندان ومعلمان را به ما آشنا کرد.

 

 

رکسانا سادات حسینی  پایه ی یازدهم

 

اولین باری که نام استاد به گوشم خورد را دقیق به یاد نمی آورم. اما این را می دانم در منزل و در اجتماعی که بودم مدام نامش تکرار می شد. استاد محمدرضا شجریان، پدر موسیقی سنتی ایران زمین؛ استادی که از عشق و دلتنگی خواند، از غزل های حافظ و شهریار و سعدی خواند، در زمان غم در زمان عشق، در زمان باران میتوان به یادش بود و با آهنگ هایش زندگی کرد و خاطره ها ساخت. استاد بزرگی که بعد از مدتی صدایش برای عموم ممنوع شد، اما مردم او را می پرستیدند برای خواندش، برای اشعارش، برای زندگی کردنش. استاد  حتی زمانی هم که رفت؛ کسی قبول نمی کرد؛ اصلا کسی نمیخواست باور کند که موسیقی ایران بی پدر شده است، سخت است و درد دارد. دردی که فقط با برگشتنش آرام می شود. در آسمان ها در کنار خداوندگار جهان و فرشتگانش، در کنار جوی آب های روان بهشت همراه با همراهان عزیزت و دوست دارانت تولدت را جشن بگیر امسال!

 

■  علی اصغر امامی

 

کمتر کسی پیدا می‌شود که نام خسرو آواز ایران استاد شجریان را نشنیده باشد. استاد شجریان از مفاخر و تجلی موسیقی کلاسیک ایرانی است. موسیقی ایرانی بدون نام استاد شجریان برای کسی آشنا نیست زیرا صدای زیبای استاد چه در زمینه موسیقی آواز و قرائت قرآن زبانزد عام و خاص است. زیبا با تکنیک زیبای خود هر شنونده‌ای را مجذوب خود می‌کرد. من هرگز یادم نمی‌آید که روزها را بدون گوش دادن به صدای استاد شجریان و نوازندگی استاد لطفی گذرانده باشم. حتی برایم محال است که بدون صدای ساز و آواز این دو حتی بشود زندگی کرد. خیلی ها به استاد شجریان می‌گویند که او صدایی بهشتی داشته و چنین تمثیلی ناروا هم نیست زیرا هرگز به توانمندی استاد شجریان نیامده است. بیان و بروز احساسات درونی انسان کمی دشوار است ولی استاد شجریان خوب می‌تواند زیبایی جهان طبیعت (جهان درونی و بیرونی) را در آواز با یکدیگر پیوند دهد که انسان مسحور آن شود.