استادِ بی تکرار موسیقی ایران

■  شمیم شاه‌دادی. کردکوی

محمدرضا شجریان، استادی پرآوازه از دیار ایران زمین است که علاقمندان زیادی دارد. دوستدارانش او را استاد آواز ایران می نامند و بی شک محمدرضا شجریان، برترین خواننده آواز ایرانی زمان خود بوده است. او همیشه حرف حق بر زبان داشته و از تهدیدهای دیگران نهراسید. وی از بنیاد آقاخان جایزه خداوندگار موسیقی را دریافت کرده است که این دستاورد کمی نیست. اصلاً در این روزگار کم پیدا می‌شود که کسی نان هنر خود را بخورد و برای پاسداشت زبان پارسی بدون هراس از اینکه به جایگاه‌اش خدشه ای وارد شود تلاش کند. استادِ بی تکرار موسیقی ایران، اشعار پارسی کهن را با صدای دلنشین خودش منتشر می‌کرد و این کارش باعث شد که افراد، بیشتر با اشعار پارسی آشنا شوند. استاد محمدرضا شجریان و ابوالقاسم فردوسی، شباهت زیادی به یکدیگر دارند؛ هر دو آمدند، نزدیک ۸۰ سال عمر کردند، سرودند، برای پاسداشت زبان پارسی رنج کشیدند، نام نیک که ارزنده ترین ثروت است را از خود بر جای گذاشتند و رفتند. «نام نیکو گر بماند زآدمی/ به کزو ماند سرای زرنگار»

■ کوثر سادات کاظمی. پایه دهم

با اینکه سعادت این را نداشتم که شما را ببینم و از نزدیک شما را ملاقات کنم، ولی باز هم دوستتان دارم. من اولین بار صدای شما را با آواز مرغ سحر شنیدم که سنم کم تر بود از همان موقع بود که با شما آشنا شدم و بعد ها بیشتر از شما شنیدم. موسیقی های شما را گوش می‌کنم و لذت می‌برم، اگرچه دیگر در میان ما نیستید و دلمان برای شما تنگ شده اما باز هم صدای گرم و دلنشینتان یادگار مانده و باعث میشود که کمتر جای خالی شما را حس کنیم. اشعار زیبای حافظ را با صدای آرام بخش و گرمتان می‌خواندید، همان ‌قدر زیبا و دلنشین. وقتی شما از میان ما رفتید برای همه ما خیلی سخت بود که نبود شما را بپذیریم، حتی برای خود من هم خیلی سخت بود که این را قبول کنم که شما دیگر در میان ما نیستید؛ اما آواز و موسیقی شما هست که سبب می‌شود تا کمتر احساس دلتنگی کنیم هر چند یاد و خاطره شما در قلب و روحمان تا ابد زنده خواهد ماند. دوستتان دارم، تولدتان مبارک!

سال گذشته در چنین روزی استاد شجریان

میان ما بودند. حالا هنوز همان سهم را از ایشان داریم. آواز و اندیشه اش با ماست. آلبوم هایی از ایشان هست که به عنوان نوجوان هنوز فرصت شنیدنشان را پیدا نکرده ایم و شاید لازم باشد بعضی از آلبوها و آوازهای ایشان را بارها دوباره بشنویم و درس و حالی تازه بگیریم. چگونه می شود که یک انسان از مقام انسانی اش گامی فراتر می گذارد و اینگونه ماندگار می شود؟ هنوز فردوسی خوانده می شود. هنوز حافظ بر سر زبان هاست و با لسان غیب خود دلبری می کند و با دردهای مردم هم آواست. هنوز به زبان سعدی سخن می گوییم و عاشق می شویم. هنوز با شجریان تاریخ شکوهمند ایران را می شنویم. چگونه می شود بعد از مرگ نمرد و همیشه معاصر ماند؟

■ تینا عقیلی. 15 ساله

استاد شجریان خواننده موسیقی سنتی بود و خیلی صدای قشنگی داشت و از نظر خیلیها محبوب بود. ایشان متاسفانه بین ما نیست و امیدوارم روحش شاد باشد و همچنین تولدش هم مبارک. تا آنجایی که من میدانم استاد شجریان علاوه بر خوانندگی، خوشنویسی هم جزوی از علایقش بود و علاقه اش را دنبال هم کرد. یکی از آلبو‌م های مورد علاقه ی من «بی همگان» است و همچنین خیلی سخت است برای همه ی دوستدارانش، نبود استاد شجریان اما هنوز یادش همراهمان هست.

■  مهرسانا غریب

استاد شجریان تولدت توآسمونا مبارک! وقتی آوازتو میشنوم و شعرها رو میخونم. دلم تنگ میشه برات. وقتی مرغ سحر با صدات میشنوم فکر میکنم هستی پیش ما! تو اخبار عکست بود. من نمیدونستم رفتی پیش خدا از مامان جونم پرسیدم، گفت: استاد شجریان مریض بود و رفت پیش خدا. وقتی شنیدم خیلی ناراحت شدم. مامانم بهم شعر بی همگان به سرشود بی توبه سر نمیشود یاد داد برات خوندم تا وقتی از پیش خدا ما رو میبینی خوشحال بشی!