■ با مسوولیت سر دبیر

یکی از لوازم زندگی در دنیا همواره تربیت بوده است ، در واقع می توان گفت که تربیت همواره برای زندگی خوب اجتماعی دارای ضرورت است به این خاطر همه ی دولتها و تمامی حکومت ها همواره بدنبال راههای مختلف تربیت شهروندان خود هستند .

اما در کنار تربیت به معنی عام که بیشتر در روزگار گذشته به آنها تکیه می شد و بیشتر نیز حوزه خصوصی را در بر می گرفت امروزه مباحث تربیتی نیز خاص شده است و در بسیاری از موارد به حوزه ی عمومی زندگانی شهروندان می پردازد .برای نمونه در گذشته های دور و حتی هم اکنون نیز  وقتی صحبت از تربیت فرزندان می شود منظور آموزش ادب ، احترام گذاشتن به بزرگتر ، چگونگی نشست و برخاست ، پوشیدن ، خوردن و خوابیدن و در نهایت مسایلی از این دست را می توان نشانه گرفت .

این موارد البته ضرورت زندگی است و راه گریزی از آن نیست اما آیا همه ی تربیت در دنیای امروز تنها در همین ها خلاصه می شود ؟ آیا اقتضایات دنیای امروز به ما نمی آموزد که باید بخش های دیگری نیز به تربیت شهروندانمان اضافه کنیم ،تا زندگی بهتری داشته باشیم ؟

به نظر می آید امروزه در ایران همگان به کاستی تربیتی در این حوزه پی برده اند و باید برای آن راهی اندیشید و  راه آن نیز  تربیت مدنی شهروندان است ،زیرا همانگونه که به فرزندانمان و شاید به بزرگترها می آموزیم که چگونه باید در جمع سخن گفت باید به همان اهمیت به شهروندان نحوه زندگی در جامعه مدنی را آموزش داد مواردی مانند چگونگی برخورد با شهروند دیگر ،چگونگی رانندگی ، چگونگی زندگی در یک مجتمع مسکونی ،نحوه ی برخورد با همسایه ها ،چگونگی رانندگی در کوچه های کم عرض و .... موارد متعدد دیگر که نیاز به آموزش مدنی دارد و باید به آنها توجه شود .

به این جهت به نظر می آید  از اصلی ترین وظایف سازمانهایی مانند سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری  و همچنین اداره کل فرهنگ و ارشاد اجتماعی بعنوان دبیر شورای فرهنگ عمومی  تربیت مدنی شهروندان است که باید به آن پرداخت.