سردبیر- پنبه ماده اولیه صنایع نساجی و از محصولات مهم کشاورزی است. سالهاست که سطح زیرکشت پنبه دراستان گلستان که روزگاری قطب تولید این محصول بوده کاهش چشمگیری دارد.
به دلیل اهمیت اشتغالزایی و ارزآوری که این محصول ارزشمند دارد باید مورد حمایت بیشتری قرار گیرد اما بی توجهی ها که اغلب از سر ناآگاهی وبی تدبیری است روزگار کشاورزان پنبه کار استان را سیاه کرده است.
کشاورزانی که روزگاری در اراضی حاصلخیز استان با انگیزه ی فراوان پنبه می کاشتند امروز رغبتی برای کشت و کار ندارند. هزاران پنبه کار گلستانی امروز رسیده است به هفت هزار نفربهره بردار.
۴۰ کارخانه پنبه پاک کنی فعال در گلستان امروز رسیده است به هشت کارخانه، کارخانه هایی که محل کسب و کار هزاران خانواده بود امروزانباری شده یا تغییر کاربری داده اند.
در حال حاضر بنا بر آمار جهادکشاورزی بالغ بر20 هزار هکتار در استان پنبه کشت می شود، خشکسالی و کمبود بارندگی اگر تداوم داشته باشد رویای دشت های پرمحصول پنبه سالیان دور، امکان تحقق دوباره نخواهد یافت.
احیای پنبه در استان گلستان اقداماتی بیشتر از تولید بذور با مقاومت بالا در برابر امراض و خشکسالی می طلبد. افزایش قیمت نهاده‌های زراعی از قبیل سموم و آفت‌کش‌ها همچنان پنبه کاران را از کاشت این محصول دور می کند.
اختصاص یارانه و تأمین نهاده‌های زراعی می‌تواند کشاورزان را امیدوارتر کند اما متاسفانه فریاد پنبه کاران را همچون سال های گذشته کسی نمی شنود.
در یک کلام مشکلات پنبه کاران با این حرفها کم نمی شود. اگر می خواهید در این زمینه جهشی اساسی اتفاق بیفتد باید از پنبه کار حقیقتا حمایت کنید حمایتی که در حرف و شعار نباشد یارانه اختصاص دهید بذر مقاوم و اصلاح شده در اختیارشان بگذارید و نهاده های مورد نیازشان را تامین کنید.
نمی شود که کشاورز را در برابر سیل آفات زراعی محصول و هزینه های سرسام آور سموم شیمیایی و نهاده های دیگر تنها بگذاریم بعد انتظار افزایش محصول و رویای خودکفایی و عدم نیاز به واردات در سر بپرورانیم.
رویای زیبای دشت های حاصلخیز پنبه و رونق کارخانجات پنبه پاک کنی در استان گلستان روزی محقق خواهد شد که همه با هم برای حل مشکلات پنبه کاران آستین همت را بالا بزنیم.