از چندي قبل، اختلال و تخلف در نقل و انتقال اكسيژن به بيمارستان هاي استان، مشكلات حادي در درمان بيماران را ايجاد نمود و حتي باعث توقف اعمال جراحي گرديد. ابتدا به گمان سوء تفاهم، چندان توجهي به آن ننموديم؛ تا آنكه در ماه گذشته، يكباره قيمت اكسيژن به چندبرابر، يعني چند صد درصد افزايش يافت و از افزايش قيمت بنزين نيز پيشي گرفت و اين در شرايطي است كه تعرفه بيمارستان ها براي مدت يكسال به طور ثابت، با افزايش 20 درصد باقي مانده است. آنهم در قبال افزايش حقوق پرسنل بين 30 تا 40 درصد، و تورم روزافزون حداقلي 40 تا 50 درصد كالا و وسايل پزشكي به چندين برابر. در اطلاع رساني به مسئولين محترم دانشگاه علوم پزشكي ، كه متولي امر درمان هستند، و همچنين ساير بيمارستان هاي دولتي و خصوصي، مشخص شد كه داستان، ريشه اي تر است و اكسيژن با توجه افزايش قيمت دلار به شكل يك كالاي صادراتي، به كشورهاي همسايه از جمله عراق و افغانستان صادر مي گردد و اين امر، باعث مشكلاتي به صورت كمبود اكسيژن، در كل كشور شده است. عنصري كه ماده اوليه آن در همه جهان، به سادگي و فراواني يافت مي شود و فقط سوء مديريت و برنامه ريزي، مراكز درماني كشور را به چنين بحراني كشانده است.كارخانجات عمده توليد اكسيژن در كشور، در انحصار چندگانه بيش نيست و آنان مسلماً با توجه به قدرت نفوذ آنچناني، توانسته اند چنين بي محابا و شجاعانه، در ميدان صنعت سلامت نيز بتازند. امروز نه تنها بيمارستان هاي خصوصي، بلكه دولتي نيز در مضيقه اكسيژن قرار گرفته اند. آن هم در شرايط بحران كرونا كه به اين ماده حياتي، بيش از هرزمان ديگر نيازمنديم. متأسفانه مشخص نيست جناب وزير بهداشت و درمان، به كدام سياست در مبارزه با كرونا توجه داشته اند كه در تلويزيون چنين مسلط ظاهر مي گردند.در شرايطي كه ما هرلحظه شاهد علم شدن برج هايي تحت عناوين مختلف، با وام هاي كلان فقط چند درصدي گردشگري و غيره هستيم، چگونه براي ساخت كارخانجات پايه اي توليد اكسيژن و يا دستگاه هاي اكسيژن ساز و تانك هاي نگهداري اكسيژن در بيمارستان ها، چنين بي تفاوت بوده و شاهد مرگ عزيزان و بيماران در بيمارستان ها مي باشيم، آنهم براي كمبود اكسيژن هوا.

■ جراح و رییس بیمارستان