■  مهران دالوندی

سالها به فراگیران برنامه داشتن و الگوریتیم را آموزش داده ایم. نظم و انضباط جز لاینفک کلاس، مدرسه و دانش آموزان بوده است. خودمان طبق برنامه عمل کرده ایم و از فراگیران نیز همین را خواسته ایم. بدون برنامه آموزشی هم در کار نبوده است.

حالا کسی که سالها مراحل و برنامه را رعایت کرده و همینطور آموزش داده، چطور می تواند بی نظمی و بی برنامگی را بپذیرد؟؟!! برای فرهنگیان قابل قبول نیست که هر موقع دلشان خواست پاداش بازنشستگی که حق مسلم آن هاست و از پول خودشان در طول سی سال آزگار جمع شده را پرداخت کنند. این پول می بایستی با خرید کارخانه های مولد، سرمایه گذاری می شد تا الان پس از سی سال هم اقتصاد کشور را به حرکت در می آورد و هم با عزت تمام و طبق برنامه در هنگام بازنشستگی، سهم کارمند تحویل می شد. زمان بازنشستگی هرکسی از سالها قبل مشخص است و طبق برنامه بایستی پس از بازنشستگی پاداش آن پرداخت شود. اینکه پرداخت نمی شود پس بایستی همانند بانک ها که اگر قسطی عقب افتاد مشمول دیر کرد می شود، دولت موظف به پرداخت دیر کرد باشد. اگر قرار است دو ماه بعد، سه ماه بعد و... پرداخت شود، دیر کرد پاداش لحاظ شده و به بازنشسته پرداخت گردد و همچنین طبق برنامه چک بانکی پاداش و دیر کرد در زمان بازنشستگی به بازنشسته محترم تسلیم شود. البته این کار مصداق «تا عرق کارگر خشک نشده است مزدش را بایستی داد» است.

این برنامه و تعیین دقیق زمان پرداخت پاداش از رهگذر چک بانکی و پرداخت دیرکرد می تواند کمی از مشکلات روحی و روانی بازنشستگان گرامی را کاسته و از بی ارزش شدن بیشتر پاداش آن ها جلوگیری کند. وضعیت اقتصادی بغرنج کنونی و تورم افسار گسیخته فعلی آرامش بازنشستگان را سلب نموده و شاید تحویل چک و دیرکرد کمی آنان را آرام تر نماید و بتوانند کاری اقتصادی انجام دهند.