سردبیر- صنعت دامداری از سال های دور جایگاه ویژه‌ای در تامین نیازهای غذایی مردم استان گلستان داشته است. این بخش یکی از بخش های مهم و اثرگذار در اقتصاد روستایی و عشایری است که با معیشت خانوارهای بسیاری پیوند خورده است. اما در سال های اخیر فعالان بخش دامپروری در استان با چالش های اساسی دست به گریبانند. عوامل مختلفی دست به دست هم داده تا این حرفه در استان گلستان دیگر صرفه اقتصادی نداشته باشد. خشکسالی و عدم بارش مناسب نزولات آسمانی و کاهش شدید بارندگی و به دنبال آن خشکی مراتع و مشکلات مدیریتی بخشی از این عوامل است. افزایش قیمت نهاده‌ها و ناتوانی دامداران در تامین خوراک دام ها و هزینه‌های پرورش دام، موجب شده دامداران این استان دام های خود را به کشتارگاه ها بفرستند. حذف دام های مولد، در آینده استان را با وضعیتی بحرانی در خصوص تامین گوشت و مواد لبنی روبرو خواهد کرد. در استان گلستان پرورش دام به دو صورت سنتی و صنعتی وجود دارد؛ بخش سنتی دامپروری در استان  همچون سالیان گذشته به دور از دستاوردهای علمی و نوین فعالیت می کند. در پرورش سنتی به دلیل دور بودن از مسائل فنی و بی توجهی به درمان، تولید مثل و اصلاح دام و تغذیه راندمان تولید بسیار پایین است. این صنعت در استان گلستان با وجود خشکسالی شدید و فقر مراتع در ماه‌های اخیر با بحران‌های جدی مواجه شده است. تنها عدم تأمین به موقع نهاده های دامی مشکل دامداران نیست بلکه آنچه بیش از هر چیز دیگر مشکل ساز شده توزیع نادرست نهاده‌های دامی است. رانت و فساد در این حوزه موجب شده، کمبود شدید و گرانی نهاده‌های دامی عرصه را بر دامداران استان تنگ تر کند.راهکاری که دولت برای رصد ‌‌و پایش و ساماندهی تامین و توزیع نهاده‌های دامی به کار بست راه اندازی سامانه ای به نام بازارگاه بود اما همین سامانه که برای از میان بردن مشکلات توزیع نهاده ها بود خودش مشکل ساز شد و مسایل جدیدی را برای دامداران به وجود آورد که ذکر آن خود مثنوی هفتاد من است. کارشناسان این بخش حذف دلار 4200 تومانی از نهاده‌های دامی وارداتی را چاره ی حل این مشکل می دانند  و معتقدند این ارز یکی از دلایل مهم فساد و رانت در توزیع نهاده‌های دامی است و با حذف آن رانت و فساد از میان خواهد رفت. از طرف دیگر اگر در سال بعد حذف دلار ۴۲۰۰ تومانی اتفاق بیفتد، قیمت رسمی نهاده‌های دامی با افزایش حداقل 5/ 2 برابری  روبرو خواهد شد و قطعا  در افزایش قیمت تمام شده محصولات پروتئینی مثل شیر، گوشت، مرغ و تخم‌مرغ تاثیرگذار خواهد بود. در هر حال تا زمانی که هزینه‌های تولید کاهش پیدا نکند و دولت راهی برای تامین نهاده ها به میزان مورد نیاز دامداران نیابد وضع بر همین منوال است. مسوولان سازمان جهادکشاورزی استان بهتر است راه حلی و تدبیری  برای گرانی نهاده‌های دامی، توزیع نامناسب نهاده، خشک‌سالی و کمبود علوفه طبیعی داشته باشند در غیر این صورت دامداران استان عطای این کار را به لقایش خواهند بخشید و این خود تبعات بسیاری به دنبال خواهد داشت که بعضا جبران ناپذیر خواهد بود.