وصال دولت بیدار ترسمت ندهند

که خفته ای تو در آغوش بخت خواب زده

ترسمت یعنی می ترسم، نگرانم که بخت و اقبال بیدار نصیب تو نشود؛ زیرا بختت در خواب است و تو هم در آغوش آن خفته ای یعنی خوابیده ای؛ بی خیال هستی و  بیهوده به پشتوانه ی چنین بختی، به غفلت فرو رفته ای و به همین دلیل می ترسم که به وصال دولت و اقبال نرسی. در این شعر «که» در ابتدای مصراع دوم «که تعلیل» است، یعنی علت را نشان می دهد: «که»: به این دلیل که، زیرا، برای اینکه». دولت در شعر حافظ با معانی متفاوت آمده است؛ از جمله عبارتند از: سعادت، بخت، حکومت، اقبال، شانس، پیروزی. به هر حال اینکه بخت و اقبال خوابیده باشد یا بیدار، شاید گاهی از اختیار و انتخاب ما خارج و متاثر از عوامل بیرونی است، اما تصمیم با ماست که بیدار باشیم یا خود را به خواب بزنیم و در آرامش بی خبری و سکون بمانیم!