مریم جعفری : بیشتر از دوسال است که کل جهان درگیر ویروسی است که تا کنون تلفات زیادی در جای جای این کره خاکی داشته است. تمام اقشار جامعه با هر سن، جنس و شغلی درگیر این بیماری شده و به آن ها صدماتی وارد شد. کادر درمان نیز این روزها درگیر یک چالش بزرگ شده اند که گذر از آن تقریباً غیرممکن است؛ اما با همراهی مردم و تلاش های بی وقفه جامعه پزشکی، پرستاران و تمامی اعضای کادر درمان، با وجود تلفات و صدمات فراوان این روزها از پیک های مختلف کرونا عبور می کنیم.

در شهرستان علی آباد کتول نیز، پزشکان، پرستاران و اعضای بیمارستان و درمانگاه های این شهرستان، در این ایام دشواری های فراوانی را متحمل شده اند. یکی از پزشکان سرزمین گرگان که در این مسیر بی وقفه در کنار مردم گلستان، علی الخصوص مردم شهرستان علی آباد کتول بوده دکتر یحیی دنکوب است. این متخصص بیماری های داخلی و عفونی سال هاست که در علی آباد کتول مشغول به طبابت بوده و به خوشنامی و تبحر در بین مردم این شهرستان معروف است.

دکتر دنکوب فرزند شهر فاضل آباد بوده و دوران تحصیلش را، که از قضا دانش آموز ممتازی نیز بود، در این شهر گذراند. سپس برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی راهی استان خراسان و شهر مشهد شده و پس از اتمام تحصیلات دوباره به زادگاهش بازگشته تا به مردم شهر و استان خود خدمت کند.

برای گفتگو و معاشرت با این پزشک علی آبادی راهی بیمارستان بقیه الله الاعظم علی آباد کتول شدم. مصاحبت با این پزشک خوشنام که در طول این ایام دو ساله مواجه با کرونا در خدمت مردم و در کنار آن ها بوده و همیشه تلاش کرده تا با لحن طنزمابانه و صمیمانه خود روحیه بیماران را بالا ببرد، ارزش این را داشت که تا بخش مراقبت های ویژه بیماران قلبی بیمارستان رفته و در وقت استراحت این پزشک، از روزگارانی که گذرانده و اکنون در حال گذر است جویا شوم. در ادامه بخشی از پرسش و پاسخ هایی که با دکتر یحیی دنکوب صورت گرفته را به نگارش درآورده ام که خواندنش خالی از لطف نیست.

■ یک بیوگرافی از خودتان بدهید. کدام دانشگاه درس خواندید؟ چندسال سابقه کار دارید؟

من یحیی دنکوب هستم .زاده شهرستان فاضل آباد. دوران تحصیل در مدرسه را در همین شهرستان  و در رشته علوم تجربی سپری کردم. سپس در سال 1364 برای تحصیل در رشته پزشکی راهی شهر مشهد شدم و پس از اتمام تحصیلات به دیار خود بازگشته و از سال 1372 تا کنون در شهرستان علی آباد کتول مشغول طبابت هستم.

■ چطور شد که به طبابت علاقمند شدید؟

من در دوران مدرسه شاگرد ممتازی بودم و همیشه در زمان تحصیل عکسی از من به عنوان دانش اموز ممتاز بر دیوار مدرسه آویزان بود.  در آن زمان یک دبیر ریاضی داشتیم که منش و سخنان وی تاثیر زیادی بر من گذاشته بود و باعث شد من از علاقه خودم که در حرفه معلمی بود دست کشیده و به سمت رشته پزشکی قدم بردارم. بی شک حضور آقای جعفری در زندگی من موجب شد تا به این حرفه علاقمند شوم و مسیر زندگی من دگرگون شود و به این دلیل برای همیشه مدیون ایشان هستم و برایشان طلب مغفرت می کنم.

■ از هم کلاسی های دوران مدرسه تان شخص دیگری پزشک شده است؟

بله. از دانش آموزان آن دوره تحصیلی سه نفرمان پزشک شدیم  و باقی که دانش آموزان در رشته های دیگری مشغول به تحصیل شده و تا جایی که بنده اطلاع دارم، انسان های موفقی هستند.

■ به عقیده شما اصلی ترین وظیفه یک پزشک چیست؟

من 28 سال است که به حرفه طبابت مشغولم و هرگز روزی که سوگند خورده ام را فراموش نمی کنم. یک پزشک هنگامی که قسم یاد می کند باید به آن پایبند باشد و در همه حال به نیازمندان و بیماران کمک کند. پس از قسم خوردن تمام بیماران دوست وی هستند و دشمن در بین آنان جایی ندارد و باید تمام اصول اخلاقی و انسانی را رعایت کند.

■ سخت ترین لحظه زندگی یک پزشک کجاست؟

کسی که در این رشته قبول می شود ابتدا تصور می کند بخش اعظمی از مسیر را طی کرده است. اما قبولی در این رشته تازه آغاز سختی ها است. اگرچه تمام این سختی ها برای مسئولیت پذیر شدن وی لازم و ضروری است و یک پزشک هر لحظه باید در حال یادگیری و در حال کسب تجربه باشد.

■ بهترین خاطرات شما از دوران طبابت مربوط به چه زمانی است؟

مسلماً هنگامی که بیماری از یک مشکل نجات پیدا می کند بهترین لحظه زندگی یک پزشک است. گاهی اوقات این مسئله رخ می دهد که یک بیماری تبدیل به یک چالش برای پزشک می شود و او با همراهی دیگر پزشکان و مطالعه در کتب مختلف علت و درمان آن را پیدا می کند؛ رسیدن به آن پاسخ صحیح بسیار لذت بخش بوده و از بهترین لحظات زندگی آن پزشک است. قدردانی بیماران و خانواده هایشان یکی دیگر از مواردی است که ما آن را با هیچ چیز در این دنیا معاوضه نمی کنیم.

 ■  در این روزها تمام اقشار جامعه با یک چالش جهانی روبرو هستند، شما چطور با کرونا درگیر شدید؟

این بیماری همانطور که در تمام بخش های جامعه اثرگذار بود، در جامعه پزشکی نیز اثرات مخرب فراوانی بر جای گذاشت. ما در ایران 5 پیک وحشتناک کرونا را گذراندیم و خیلی از همکاران ما در این مسیر جان خود را از دست دادند که بسیار تاسف بار بود. اما هنگامی که کسی وارد این شغل می شود تمام سختی های آن را به جان خریده و به تمام تلخی ها و شیرینی های آن واقف است و این امر برای وی واضح و مبرهن است که برای نجات جان یک انسان گاهی اوقات لازم است که از جان خود نیز بگذری. کادر درمان نیز همانند سایر مردم از آسیب های اقتصادی و روحی این بیماری در امان نماندند و علاوه بر فشار کار، مسائل این چنینی نیز سختی های کرونا را دوچندان کرده است.

■  شما پیش ازاین با چنین چالشی درگیر بوده اید؟

در طول این سال ها با بیماری های متفاوت و سختی مشابه بیماری کرونا روبرو شده بودیم اما آن ها طول زمانی کمتری داشتند. در طول این سال ها بیماری های مثل وبا و آنفولانزا جامعه را دچار مشکل کرده بود، اما مدت زمان همه گیری این بیماری ها کوتاه بود و در عرض دو ماه ریشه کن شدند. اما مدت زمان بیماری کرونا بسیار طولانی تر بوده و میزان تلفات آن به مراتب بیشتر است.

■ با توجه به شرایط سختی که در حال حاضر جامعه پزشکی درگیر آن هستند، چه توصیه ای به پزشکان جوان دارید؟

همانطور که پیش از این گفتم، لازمه ی ثبات در این حرفه صبر و استقامت و مدارا با تمام مردم است. هیچ پزشکی نباید دیدگاه متفاوتی نسبت به بیماران داشته باشد و باید همه را در یک سطح بداند. مسئله دیگر این است که پزشکان جوان باید علاوه بر مطالعه و آموختن نکات مهم پزشکی از کنج کتابخانه برخاسته و بر بالین بیماران بروند. اینگونه می توانند با کسب تجربه در کار خود موفق تر باشند. بعضی موارد است که در هیچ کتابی آن را آموزش نمی دهند. مثلاً طرز برخورد با همراه بیمار و نحوه امید دادن به بیماران از مواردی است که پزشکان جوان باید در بیمارستان آن رابیاموزند.ضروری است که آن ها برای پیشرفت در حرفه طبابت، با علم روز هم قدم شوند و همواره اطلاعات خود را بروزرسانی کند.

■  با توجه به پشت سر گذاشتن روز سلامت در چند روز گذشته، چه توصیه ای برای سلامت بیشتر جامعه دارید؟

من همیشه معتقدم سلامت روحی و جسمی هرگز از یکدیگر جدا نیستند. این دو با هم در ارتباطند و و لازمه داشتن یک جسم سالم، یک روح سالم است. ضروری است که دولتمردان و مسئولان شرایطی را فراهم کنند تا دغدغه های فراوانی که این روزها گریبانگیر مردم است کمتر شود و جامعه از نظر روحی به سلامتی دست یابد. سال هاست که مسائل مختلفی مردم ما را درگیر کرده است؛ مسائلی مثل جنگ ایران و عراق، تحریم های اقتصادی و در این سال ها که درگیر بیماری کرونا هستند، باعث شده تا مردم درگیر بیماری های روحی و روانی فراوانی شوند. در این راستا نیاز است که تمهیداتی از جانب مسئولان برای رفع این معضلات در جامعه اندیشیده شود.مسئله دیگر که در این روزها بسیار اهمیت دارد رعایت فاصله گذاری و استفاده از ماسک برای سلامت هرچه بیشتر جامعه و محافظت در برابر ویروس کرونا است.

گفتگوبا کسانی که در این جامعه تاثیر مثبت می گذارند و همواره  تلاش می کنند تا اقدامات پسندیده ای انجام دهند بسیار لذت بخش است. در این دوران که سایه ویروس کرونا بر سر جهانیان افتاده تلاش های بی شائبه کادر درمان موجب شده تا سختی این روزها کمی قابل تحمل تر باشد. پزشکان در جامعه امروزی نقش تاثیرگذاری دارند. آن ها همواره برای نجات یک انسان و به دست آوردن سلامت جسمی و همچنین روحی بیماران در تلاش بوده و هستند و همه ما قدردان زحمات آن ها هستیم. در انتها برای دکتر دنکوب و خانواده محترمشان آرزوی سلامتی و سعادت داریم.