سردبیر- نزدیک به دو ماه از آغاز سال 1401 می گذرد با وجود افزایش قیمت ها و برخی نبودها و کمبودها مردم هر طور بود نوروز را سپری کردند به ماه رمضان رسیدیم و شرایط اقتصادی بد و بدتر شد تا جایی که برخی از اقلام همچون گوشت قرمز به کلی از سفره مردم حذف شد و حالا هم درتعطیلات عید فطر با گرانی افسارگسیخته مایحتاج ضروری مردم از ماکارونی گرفته تا آرد و روغن و... کام مردم بیش از همیشه تلخ شده است.از طرفی به نظر می رسد نهادهای مسوول در این خصوص از جمله سازمان صمت و جهاد کشاورزی، دادستانی، تعزیرات حکومتی که وظیفه ی نظارت بر قیمت ها و کنترل و تامین مواد و کالاهای اساسی را دارند توان مقابله با گرانی‌ها را ندارند. هر چند که دولت مدعی است تورم روبه کاهش است ولی عبور از تنگناهای اقتصادی برای عامه ی مردم سخت و برای عده ای نیز ناممکن شده است. ادامه ی این روند قطعا نابسامانی های بیشتری را به دنبال دارد که باید هر چه زودتر مانع بحران ها و تبعات آن شد.قیمت برخی محصولات مانند برنج که روزگاری نه چندان دور جایگاهی خاص در سفره ی ایرانیان داشت به شدت در حال افزایش است.

تلاطم و بی ثباتی بازار ناشی از افزایش نرخ تورم و عوارض ناشی از آن نشان می دهد که وعده رئیس‌جمهوری برای حرکت جهادی برای کنترل قیمت ها نه تنها محقق نشد بلکه امروز کشور در شرایطی قرار گرفته است که حتی کارکنان دولت و بازنشستگان در وضعیت اسف‌بار اقتصادی به سر می برند و رشد روزانه قیمت‌ها و ناتوانی دولت‌ و تیم اقتصادی آن در کنترل بازار و تورمی که اقتصاد و معیشت مردم را فلج کرده است برای همه اقشار کاملا مشهود و ملموس است. مساله این است که اقتصاد در ایران از ریل خارج شده و با راه حل های مقطعی دردی از این بیمار رو به احتضار دوا نخواهد شد.اما امروز که نوسانات نرخ ارز و افزایش قیمت‌ها شرایط اقتصادی کشور را ملتهب تر از پیش کرده است باید بگوییم که تا زمانی که ساختار نظام بانکی اصلاح نشود، بیماری اقتصادی در کشور بهبودی نخواهد داشت ولی از آنجا که هر کسی که تا امروز سکان امور اقتصادی کشور را بر عهده گرفته ساز خودش را زده این مشکل لاینحل باقی مانده است.دولت باید بپذیرد که سیاست هایی که برای مهار تورم و رفع گرانی ها داشته جواب نداده است و باید فکر دیگری کند. بنا بر وعده ی اعضای دولت و تایید نمایندگان مجلس قرار بود حذف ارز 4200 تومانی آنچنان آرام و بی کمترین خسارت و زیان انجام شود که مردم اثرات آن را احساس نکنند اما آنچه در واقع اتفاق افتاده لرزه بر اندام همه افکنده با ادامه ی این روند چاره ای جز افزایش نرخ یارانه ها نیست که آن هم عواقب خود را دارد.