شوراهای شهر وروستای گلستان ورابطه ی آن با نهاد دولت


یادداشت |

■  مهدی شکی

 

 

 

 

 

 

 

 

دکتر دهنوی در دیدار با روسای شوراهای شهر و روستای استان گلستان بیان داشتند که شهرداری ها  امیدوار به منابع دولتی  نباشند و از دولت بیشتر تسهیل گری و رفع موانع را توقع داشته باشند.

روسای شوراها از عدم همراهی دستگاههای دولتی گفتند و اینکه حتی برخی مدیران کل پاسخ نامه روسای شوراها  را هم نمی دهند .

شوراهای روستا ازانجام بر خی خدمات دستگاههای دیگر توسط دهیاری ها  مثل روشنایی معابر گفتتدبا وجود انکه با کمبود  منابع روبرو هستند

ذکر این نکته هم ضروری ست که درعمده ی شهرهای استان  ،مشکلات زیرساختی وجود داشته و با وجود اینکه قریب به سه دهه از استان شدن گلستان می گذرد اما بسیاری از معضلات شهری مثل شبکه ی فاضلاب ،مشکل عمده ی شهرهای استان می باشد.

از طرفی ،شهرداریها با وجود فربه بودن ،اما باکمبود  نیروی انسانی ماهر که توانایی حل مسائل شهری را داشته باشند  نیز روبرو هستند و قانون تبدیل وضعیت جدید کارکنان ، مشکل چندانی را حل نکرده که بعضا به فربه تر شدن شهرداریها انجامیده است و دولت هم اجازه جذب نیروی ماهر را به شهرداران نمی دهد .

اگر همه ی اینموارد را مقایسه کنیم با شرح وظایف شورا و شهرداری ها و علاوه بر آن ،بدانیم که انبوه مطالبات عمرانی ،خدماتی، بهداشتی، اقتصادی و فرهنگی را مردم از شوراها مطالبه می کنند به این واقعیت می رسیم که بین شرح وظایف و انبوه مطالبات  با  حدود اختیارات و  منابع ،توازنی وجود ندارد .

فراموش نکنیم که شهرداری سازمانی درامد،-هزینه است  و درآمدش را هم از مردمی کسب میکند که میانگین درآمد سرانه شان  نصف درامدسرانه کشوری ست .

هدف از ذکر این موارد، رفع مسئولیت از  شورا یا شهرداریها  نیست بلکه طرح شفاف  مسائل شهری  و روستایی استان گلستان  و بررسی  راههای برون رفت از آنها  ست. باید  کفه ی مطالبات و شرح وظایف را با کفه ی منابع  و اختیارات  یکی نمود ،از جمله قداماتی که  ضرورت  انجام آن احساس میشود  می توان به موارد ذیل اشاره کرد:

اولا؛ دستگاههای دولتی و خدماتی به معنی واقعی کلمه  باید با  شورا و شهرداری ها تعامل و همکاری داشته باشند  تا با کمک هم بتوانند با  برنامه ریزی مناسب،  زیرساختها  را در شهرها  کامل کنند  نیاز جدی است  که استاندار محترم در جهت هماهنگ نمودن  دستگاههای خدمات رسان تاکیدات لازم را  داشته باشند .

ثانیا؛  نهاد شورا و شهرداری  باید جایگاه قانونی خود را پیدا کرده و  از کارکرد ابتر گونه بیرون بیایند که  نیاز است لایحه ی  مدیریت یکپارچه شهری که از زمان برنامه ی سوم توسعه  مطرح شده، هرچه زودتر با حمایت و پیگیری  نمایندگان محترم استان تصویب گردد.

تازمانیکه یک سازمان واحد  در مدیریت  شهری ، ،تصمیم نگیرد ،مشکلات ،کماکان ،وجود خواهند داشت.

ثالثا؛ در بحث تقویت منابع مالی و انسانی ، در سطح مجلس تدابیر خاص و مفیدی اندیشیده شودتا شهرداریها بتوانند با بهره مندی از منابع مالی لازم و نیروی  انسانیِ  ماهر و کاربلد در رفع مشکلات ومعضلات شهری  گام بردارند .

و مورد آخر اینکه اعضای محترم شوراها   به اهمیت جایگاهِ نمایندگیِ مردم، باور کامل داشته و  باید به سمت تقویت کمیسیونها  و اخذ نظرات  کارشناسان شهری  در همه ی زمینه ها گام بردارند 

 بدیهی ست تا زمانی که این موارد، اصلاح نشوند،صحبت از توسعه و

پیشرفت ،بیشتر به یک رویاپردازی شبانه ، شبیه خواهد بود تا یک هدف و چشم انداز  قابل دسترس..

 

عضو شورای شهر علی ابادکتول

 در دوره های پنجم و ششم