دردم از نان است درمان نیز هم
یادداشت |
فاطمه سراوانی_ از ابتدای استقرار دولت سیزدهم در خصوص حذف ارز ترجیحی ۴۲۰۰ تومانی صحبت می شد اما با هشدار کارشناسان امور اقتصادی دولتی ها عقب نشینی می کردند تا بیشتر جوانب امور را بسنجند چرا که هم دولت و هم مجلس می دانستند که این کار یک شوک و در صورت اجرا ضربه بزرگی به اقتصاد کشور است. اما بالاخره پس از کش و قوس های فراوان و حرف و حدیث های بسیار که امیدواریم نتیجه ی کار کارشناسی متخصصان امور اقتصادی کشور باشد تصمیم برآن شد که این اقدام اجرایی شود و آن طور که رییس جمهور دیشب با مردم صحبت کرد مزایای اجرای طرح اصلاح یارانه ها بیشتر از تبعات و مشکلات آن باشد. طرفداران اجرای این طرح معتقدند وجود ارز ترجیحی موجب شد تا مهرماه ۱۴۰۰ حدود ۴۶ میلیارد دلار منابع ارزی به این سیاست تخصیص یابد و افزایش ۴۳۳ درصدی قیمت کالاها ماحصل شوم این اتفاق بود.اما آیا حذف یکباره ارز ترجیحی در شرایط امروز چه تبعاتی خواهد داشت؟به نظر بسیاری از کارشناسان امور اقتصادی با حذف ارز ترجیحی و اختصاص 400 هزار تومان یارانه، وضعیت معیشت مردم نه تنها بهبودی نخواهد داشت بلکه با افزایش مهار ناپذیر تورم و گرانی کالاها، اوضاع وخیم تر خواهد شد گرچه که نخبگان اقتصادی دولت این فرضیه را رد می کنند و این طرح را به نوعی جراحی می دانند که البته کمی درد دارد!
رئیسجمهور در جریان گفتگوی دیشب گفت که ما در خصوص ارز ترجیحی دو راه بیشتر نداریم یا ادامه دادن اختصاص ارز ترجیحی یا حذف ارز ترجیحی که ما راه دوم را انتخاب کردیم اما قصد داریم این کمبود را برای مردم جبران کنیم.اینکه بعد از حذف ارز ترجیحی دولت بنا دارد که با اختصاص کمک معیشتی شرایط اقتصادی مردم را بهبود دهد و جبران آن ارز ترجیحی را به خصوص در مورد تامین کالاهای اساسی بکند درست اما سوال این است که آیا دولت قادر است سیاستهای حمایتی را برای مدت معقولی دنبال کند؟ آیا دولت پیامدهای جبرانناپذیری که اجرای این طرح در زندگی مردم دارد را در نظر گرفته است؟همین امروز بسیاری از مردم از تأمین مایحتاج اولیه زندگی ناتوانند حال اگر باز هم قیمت کالاهای اساسی افزایش یابد و چندبرابر شود، ظرفیت تحمل در مردم وجود دارد؟ اگر دولت می خواهد جلوی ویژهخواری و فساد را بگیرد با حذف یکباره ارز ترجیحی باید انتظار تکانهای شدید قیمتی را بر بازار داشته باشد.آیا ارائه کوپنهای الکترونیکی بهتنهایی میتواند کمک کننده باشد ؟ و آیا دولت قادر به کنترل بازار خواهد بود؟
بهتر نبود این اقدام بهتدریج و پله پله انجام می شد به طوری که فشار کمتری به مردم وارد شود؟ آیا دولت تورم شدیدی را که پس از حذف ارز ۴۲۰۰تومانی به اقتصاد وارد میشود، محاسبه کرده است؟
اگر حذف ارز ترجیحی با ثبات قیمت ها همراه نباشد میتواند پیامدهای جبرانناپذیری بهدنبال داشته باشد در هر حال اصلاح ساختار اقتصاد در ایران کاری است که باید انجام شود اما اگر پیامدهای منفی اقتصادی آن را در نظر نگرفته باشند کمر اقشار ضعیف و آسیب پذیر جامعه و نیازمندان را خواهد شکست.به علاوه اینکه حذف ارز ترجیحی قطعا بر تمام شاخصهای اقتصاد تاثیرگذار خواهد بود، بنابراین بستههای حمایتی نباید فقط به کالاهای اساسی اولیه محدود شود چرا که بحث مسکن، پوشاک و مواردی دیگر هم در جای خود اهمیت دارند.