■  احسان مکتبی

این روزها کسی حال و دل خوشی ندارد اما می شود با بعضی خاطرات همیشه دلخوش بود آن چنان که نیما گفته است یاد بعضی نفرات دل خوشم می دارد ، بعضی انسانها که از آنها آموخته ایم، شاگردیشان را کرده ایم و آنها عاشقانه کلمه ، اندیشه و تامل کردن را به ما آموخته اند ،این نفرات همیشه مایه امید و دل خوشی بوده اند .  معلمان و استادانی مانند سید حسین میر کاظمی ،سید یحیی شیرنگی،محمد ابراهیم آسیابان ،هوشنگ غفاری ،اسفندیار مقصودلو و بعدها استادانی هم چون داود فیرحی ،سیدعلی میر موسوی ،صادق حقیقت ،محمد علی حسینی زاده ، محمد مهدی مجاهدی از آن زمره اند. در میان این استادان، امروز تولد فرخنده ی استاد دانشور نویسنده ی گرامی معاصر جناب سید حسین میر کاظمی است و خداوند را بسیار سپاسگزاریم که تولد این بزرگ را در هشتاد سالگی به ایشان تبریک بگوییم .

برای من هیچگاه خاطره ی اولین روزهای دبیرستان شهدا و درس آیین نگارش فراموش شدنی نیست ما دانش آموزان می گفتیم : آیین نگارش که دیگر درس نیست ،همان انشا ی خودمان است ، لابد معلمی می آید و می گوید در باره فلان موضوع بنویسید و هفته بعد بیاورید بخوانید و .... به هر حال زنگ انشا رسید ، معلم با سبیل های تاب خورده و خاص خود و موهای مجعد روبروی ما ایستاد و بعد شروع به شرح و توصیف کلاس کرد وجوری جدی سخن گفت که تا انتهای کلاس صدای کسی در نیامد .معلم گفت :خوب هفته دیگه یک مداد ، یک مداد پاک کن ، یک خود تراش و یک دفتر برای تمرین آیین نگارش به همراه بیاورید . همه هم را نگاه کردیم و با زبان اشاره از هم می پرسیدیم عجب ... معلم ادامه داد ضمنا خاطرتون باشه بچه ها اگر در خانواده اتان مادر بزرگ یا پدر بزرگ کهنسالی دارید و قصه های قدیمی را بلد هستند، بنویسید برای من بیاورید نمره دارد و به اسم خودتان در کتاب چاپ می شود و.....کلاسهای آقای میرکاظمی شروع شد و در جلسات بعد تمرین نوشتن چند ساعت از زندگی و کم کم آموزش تکنیک های نویسندگی و ... یک بار گفت یک ساعت از زندگیتان را بنویسید و بیاورید . و اینگونه بود که جناب مستطاب میرکاظمی به ما درس خواندن و نوشتن داد ،خوانی که هنوز که هنوز است ریزه خوار آنیم ، جالب است که عرض کنم یک روز پایان کلاس یکی از بچه های کلاس با لهجه گرگانی گفت :نمدانم چه جوریه هر وقت آقای میرکاظمی کلاسش تمام مشه آدم دلش مخواد بره کتاب بخوانه و.... سال اول گذشت و ما سال سوم دبیرستان هم افتخار شاگردی کلاس جناب میر کاظمی را داشتیم، در آن کلاس هم یک بار با قاطعیت گفت :بچه ها می خواهم خبری به شما بدهم، همه تیز شدند ،که چه خبری را جناب میر کاظمی می خواهد بدهد؟ معلم ادامه داد: خواستم به شما بگویم شما ابو علی سینایید، شما ابو نصر فارابی هستید ، همه تعجب کردیم و پیش خودمان کلی ذوق کردیم که چقدر خوب معلم ادامه داد :بله اما شما اینک باید بکوشید ابو علی سینای زمان خودتان باشید ،فارابی زمان خودتان باشید و تازه دیدیم ای دل غافل عجب تعریف سهل و ممتنعی . باری این روزها نزدیک به چهل سال از آن زمان گذشته است ،در این سالها بزرگانی مثل سید یحیی شیرنگی معلم نازنینی که اول بار اشعار سهراب و اخوان را برایمان خواند و پس از او محمد ابراهیم آسیابان معلم صادق و درست کردارمان واسفندیار مقصودلو انسان باهوش و زیرکی که خوب همه چیز را می دانست و گاه به ریاکاران متلک های صریحی می گفت نیز دنیا را به حال خود رها کرده اند، اما هنوز درختان سر بلند و مثمری مانند سید حسین میر کاظمی بر سر ما سایه گستراست و از قضا فردا تولد اوست . تولد این استاد فرزانه را تبریک می گوییم و برای ایشان سلامتی و سربلندی از درگاه دادار یگانه طلب می کنیم .