■ مهران دالوندی

ساندویچ (sandwich)به معنای بین دو چیز قرار گرفتن بوده و انتقاد هم معنایش بر همگان مبرهن است.و اما انتقاد ساندویچی به چه معنایی می باشد؟با یک مثال این نوع انتقاد را توضیح می دهم. تجسم کنید غذایی که امروز همسرتان پخته است شور شده است. اگر مستقیماً از او گله کنید و به شوری غذا اشاره کنید، نتیجه خوبی نگرفته و مکانیزم دفاعی همسرتان را فعال کرده اید که ممکن است به قهر، جبهه گیری و دعوا، کدورت و ... منجر شود. در ضمن با توجه به حافظه اپیزودیک بانوان، تمام کم کاری ها، قصور ها، تعلل ها، بی فکری ها و... تان را به جلوی چشمتان می آورد. پس این اصلاً روش خوبی نیست.

اما راه بهتر این است که به سفره آرایی همسرتان توجه کرده و از آن تعریف کنید و بعد در خصوص غذا عنوان کنید که با توجه به فشار خون بالای من، بهتر نبود که کمی غذا کم نمک تر باشه جانم؟؟ سپس در خصوص دوغ خوبی که درست کرده از او تعریف و تمجید کنید. این در حقیقت همان انتقاد ساندویچی می باشد که شما انتقاد خود را بین دو تعریف قرار داده اید. میزان برخورندگی این نوع انتقاد بسیار کمتر از نوع قبلی که چکشی بوده، می باشد.راه سومی هم هست که اصلا به روی خود نیاورید و در اغلب اوقات غذای شور میل کنید.طبق کتاب تئوری انتخاب ویلیام گلسر شما می توانید یکی از این سه راه را انتخاب کنید که قطعا راه دوم یعنی همان انتقاد ساندویچی از همه مؤثرتر و بهتر می باشد.

پدرام، پویا و پیروز باشید.

رسیدیم به آخرین روزهای اردیبهشت پر هیجان و متین. بعد از تفریحات، تعطیلات و خواب آلودگی زنگ آخر کلاس های فروردین؛ پیش از خرداد و آهنگ خداحافظی و روزهای امتحان؛ درست همان وسط، اردیبهشت پرکار و آرام عبور می کند. بهار نارنج شهرهای شمال و گلاب گیری معروف کاشان و اما از همه مهم تر بزرگداشت شخصیت های مهم در تاریخ  است. یکم اردیبهشت روز بزرگداشت سعدی که همزمان با سالروز سهراب سپهری است. بیست و پنجم روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و روز بزرگداشت زبان پارسی، بیست و هشتم روز بزرگداشت خیام نیشابوری، شاعر و ریاضیدان برجسته جهان است. حیف است از میان این همه روزهای مهم دست خالی بگذریم. درودی دوباره بر زبان پارسی که می توانیم با آن زیبا و ساده بگوییم: «دوستت دارم» و به قول سعدی: «که هنوز من نبودم، که تو در دلم نشستی». همه اینها را از فردوسی داریم که گفته است: «از این پس نمیرم که من زنده ام/ که تخم سخن را پراگنده ام». سخنانی اصیل از زبان افرادی که شمع راه ما هستند. به قول خیام: «آنانکه محیط فضل و آداب شدند/ در جمع کمال شمعِ اصحاب شدند».