■  با مسوولیت سردبیر

یکشنبه گذشته روز محیط زیست بود. امروزه محیط زیست و حفظ آن از دغدغه های اساسی زندگی شهروندان به شمار می رود تا چند سال پیش اگر حفظ محیط ریست یک شعار برای آدم های خاص بود اما امروز به یک خواست فراگیر تبدیل شده است. ما امروز می دانیم تنها یک کره خاکی برای زندگی ما و فرزندانمان وجود دارد. ما امروز می فهمیم که منابع آب مان محدود است. ما امروز درک می کنیم که توان خاک تعریف شده است. همه ی اینها را می دانیم و این را نیز خوانده ایم که زمین ملک ما نیست، مکانی است که به امانت به ما داده اند و باید آن را پاسداری کنیم. پایان زمین، پایان زندگی ما و فرزندانمان نیز هست پس باید عاقلانه با آن رفتار کنیم.

  امروز ما می دانیم که آب های زیر زمینی به مثابه عصب های زنده ی زمین رفتار می کنند. امروز ما می فهمیم که جنگل ها ریه های زمین هستند و امروز ما .... بسیار می دانیم. امروز دیگر حفظ محیط زیست محدود و معدود به انسانهای خاص نیست. بنابراین باید در حفظ و حراست زندگی خود بکوشیم و تلاش کنیم که تا می توانیم زمینی پاک تر، تمیزتر و سالم تر به فرزندانمان بسپاریم. امروز باید همه سیاستمداران و مدیران بدانند محیط زیست ستون اصلی در توسعه همه جانبه است. رشد اقتصادی بدون توجه به سازو کارهای محیط زیستی به فاجعه های کوتاه مدت یا بلند مدت منجر می شود.  تجربه تلخ دست کاری های غیر علمی در رودخانه ها، مراتع، جنگل ها و احداث کارخانه های و ... بدون توجه به سازو کارهای محیط زیستی در دهه های اخیر در برابر ماست. تجربه هایی سخت و غیر قابل بازگشت که ثمری جز نابودی و فلاکت برای ما و نسل های بعدی نگذاشت.بدانیم زمین، آب، خاک، هوا، مرتع، جنگل و... امانت هایی گرانقدر در دست ماست. ما مالک آنها نیستیم. ما جزیی از آنهاییم پس به آنها احترام بگذاریم و آنها را حفظ و نگهداری کنیم.