با مسوولیت سر دبیر 

خداوند متعال در قرآن کریم سوره آل عمران می فرماید :.....و باید برخی از شما مسلمانان، خلق را به خیر و صلاح دعوت کرده ، امر به نیکوکاری و نهی از بدکاری کنند، و اینها (که واسطه هدایت خلق هستند) رستگار خواهند بود(آیه 104)آشکار است که روی کلام خداوند با کسانی است که در دنیای امروز ایران شایدبتوان نام  نخبگان را برآنها گذاشت .

به راستی این جمع اندک که در بسیاری از حوادث و اتفاقات روی توجه شهروندان به آنهاست امروز دراین وضعیت متفاوتی که ایران عزیز در آن قرار گرفته است چه وظیفه ای دارند؟ 

ایا میتوانند بار مسوولیت را به زمین گذاشته و خود را از مسوولیتها مبرا کنند؟ اگر آری، پس وظیفه ی  تاریخی آنها چیست؟ اما آنهاچه می تواننند بکنند وقتی دریچه های ارتباط بسته است و امکان گفت و گو نیست؟ آنها چه می توانند بکنند وقتی فضایی برای اعمال تغییرات وجود ندارد؟ آنها چه می توانند بکنند ....

       در این باره باید گفت :اگر چه مقصد بس بعید است و کار بس دشوار ،اما میدانی  وسیع و گسترده فراروی نخبگان است که می توان با تعطیلی هر بخش به لایه های دیگر تاسی کرد و دامنه ی کار را رها نکرد .به راستی آیا امکان تربیت نیرو های سیاسی اجتماعی و فرهنگی نیز در همین احزاب موجود و نهاد های مدنی نیست ؟آیا نخبگان ما از همین بضاعت موجود بهره می برند ؟آیا نخبگان ما  قبل از تربیت دیگران ،به تربیت خود اهتمام دارند؟آحرین کتابی که مطالعه کرده اند کدام کتاب بوده است ؟آخرین فیلم مورد بحثی که دیده اند کدام فیلم بوده است؟آخرین سخنرانی علمی که به آن با دقت گوش کرده اند .... 

می بینید دهها حوزه برای رشد و ارتقا وجود دارد که هنوز می توانیم از آنها بهره ببریم بدون آنکه هزینه ای برای ما و دیگران داشته باشد اما از آنها استفاده نمی کنیم و مدام بر طبل نا امیدی می کوبیم.  

      بنابر این به نظر می آید  مهمترین محوری که درک آن برای هر شهروند مسوولی در این روزگار اهمیت دارد امیدواری به آینده است ، توجه به اینکه ایران عزیز میراث گرانقدر گذشتگانی است که آن را برای ما به ودیعه گذاشته اندقابل اغماض نیست .

امروزه بسیاری تلاش می کنند تا نخبگان دلسوز،کار را رها کنند  بنابر این مهمترین اصلی است که باید همگان به آن اهتمام داشته باشیم امید به فردای بهتر و توام با برابری  برای همه شهروندان  است  ، 

باید توجه داشته باشیم که ما اجازه ناامیدی و بی عملی را نداریم و باید برای رسیدن به آنچه همه خیر خواهان می خواهند تلاش کنیم .آن چنان که جناب سعدی می فرماید:

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل

که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم