■  مهران دالوندی

یکی از بزرگترین معضلات مسافرین بین شهری در ایران، عدم وجود سرویس بهداشتی یا سرویس بهداشتی مناسب است. فاصله سرویس های بهداشتی نیز غیر استاندارد بوده و غالبا به پمپ بنزین ها، پارک ها و... مربوط می باشد. بوی بد آمونیاک و اوره، چک چک بیشتر شیرهای داخلی، متصدیان غالبا معتاد و بی نزاکت، نظافت اسفناک آن ها، تاریکی شبانه، ترسناک و خوف آور بودن، غیر امن بودن، زشت بودن، اغلب قفل کردن دستشویی ها در نیمه شب یا عدم اجازه به استفاده به بهانه ی نظافت، عدم وجود سیفون بهداشتی یا فلش تانک، عدم وجود مایع دستشویی بیشتر آن ها، شبیه سردخانه بودن و از همه بدتر پولی بودن آن ها، مسافران را عصبی کرده و همین موارد نیز یکی از عوامل آمار بالای تصادفات جاده ای ایران می باشد. عدم تخلیه مناسب و صحیح رانندگان و مسافران باعث شتاب بیشتر شده و حادثه ساز می باشد. نوشته های گرافیتی، شماره موبایل‌ها و تصاویر مستهجن  پشت درهای دستشویی ها هم که دیگر جایی برای گفتن ندارد. در همین دستشویی که چند روز پیش در پل شیشه ای شهر هیر رفته بودم، شخصی مرتب با پسرش که در دستشویی بغلی بود، صحبت می کرد و به او می گفت: من یک ربع دیگر کار دارم. با برادرش هم صحبت می کرد و ...البته حتما بنده خدا مریضی، بواسیر یا یبوست داشته است ولی بطور کلی صحبت کردن در دستشویی به هیچ عنوان هایجنیک و بهداشتی نمی باشد. شایسته است که به وضعیت دستشویی ها رسیدگی بیشتری شده و تعداد آن ها را بیشتر و رایگان نمایند تا رانندگان و مسافرین با آرامش کامل به راه خویش ادامه دهند.

پروشات،پانته آ و پانیذ باشید!