تبعیض و دیگر هیچ...
یادداشت |
علی رحیمیان
این عرصه یک لبه بام دیگر هم دارد. تقسیم دانش آموزان در مدارس خاص (تیزهوشان، نمونه، شاهد، غیر انتفاعی .... ) هم به کلیت میزان انگیزه در نزد دانش آموزان لطمه وارد می کند. برای مثال روزنامه فرهیختگان اعلام کرد که تنها یک نفر از مدارس دولتی جزو برترین های کنکور بودند در حالی که ۸۰ درصد دانش آموزان در مدارس دولتی تحصیل می کنند. به نظر من فرایند سیال یادگیری و یاددهی باید عاری از هر گونه دسته بندی و مرزبندی صورت پذیرد. یک نکته بارزتر این آسیب همین جریان سهمیه بندی هاست که به شدت به میزان سواد در نزد گروههای مختلف تحصیلی در دانشگاه آسیب جدی وارد کرده است. با سونامی ای از پزشکان بی سواد، پرستاران کم بازده، مهندسین گیج و .... مواجه شده ایم که نمود جاری آن مدیریت ابتر سدسازی ها، طرح شکست خورده تولید واکسن، آسیب جدی رساندن به محیط زیست، ناکارآمدی های مدیریتی و برنامه ریزی در نهادهای مختلف تصمیم سازی، خالی سازی بنیه اعتقادی اقشار مختلف و ... می باشند.
کارشناس ارشد شرق شناسی