محدودیت منابع آبی استان و وظیفه ی ما ■ با مسئولیت سردبیر. یادداشت اول




کم آبی مشکلی جهانی است. حیات همه ی موجودات زنده روی این کره ی خاکی  وابسته به آب است. بنابراین حفظ منابع آبی موجود یک انتخاب نیست بلکه یک ضرورت است. تک تک ما وظیفه داریم راهکارهای صرفه جویی در مصرف آب و حفظ منابع آبی را یاد بگیریم و به فرزندانمان نیز بیاموزیم. در حال حاضر در بسیاري از شهرها و روستاهای استان  با محدودیت منابع آب و کمبود آب شرب سالم مواجهیم. رشد روز افزون جمعیت، خشکسالی هاي پی در پی، افزایش تقاضا و نا همگونی توزیع مکانی و زمانی این ماده ي حیاتی و همچنین کشت بی رویه شالی در سالهای اخیر در استان  موجب شده تا در استان سرسبز گلستان که جزو استان های شمالی کشور است و طبیعتا نباید مشکل کم آبی داشته باشد تامین آب شرب یک دغدغه ی اساسی باشد. در واقع  ما از یک سو با منابع آبی محدود روبرو هستیم و از سوي دیگر با توجه به تنوع نیاز های افراد جامعه و ارتقاء سطح رفاه عمومی، میزان مصرف روز به روز در حال افزایش است. با مصرف بیشتر از سفره های آب زیر زمینی و کمبود بارش ها اگر با همین ترتیب آب مصرفی استان  به حوزه ی کشاورزی و برای کاشت محصولات آب بر صرف شود. تا خشکسالی فاصله ی چندانی  نخواهیم داشت. اما اگر هر فرد بر میزان آب مصرفی خودش صرفه جویی داشته باشد یقین بدانیم که کمکی به حل این بحران کرده است. بهینه کردن مصرف آب مستلزم چهار رویکرد است  از جمله اصلاح قوانین و مقررات، اصلاح تاسیسات و تجهیزات، ترویج استفاده از تجهیزات کاهنده ي مصرف آب و آموزش همگانی و اقدامات فرهنگی. آگاهی بخشی و اطلاع رسانی برای  صرفه جویی در مصرف آب بسیار مهم  است. همه ی ما برای حفاظت از این ثروت طبیعی و نگه داری از آن برای آینده فرزندانمان مسوولیم. از طریق آموزش  به کودکان و تقویت حس مسوولیت پذیری آنان  می‌توان به  نسلی با آگاهی و حساسیت نسبت به حفاظت از  آب و منابع آبی امیدوار بود.