اینچه برون ظرفیتی فراموش شده


یادداشت |

سردبیر_ روزی که ایجاد منطقه ی آزاد تجاری- صنعتی در اینچه برون در شورای عالی مناطق آزاد به تصویب رسید، گمان کردیم که خواب توسعه و پویایی اقتصاد استان گلستان تعبیرشده است. در سال 1393 یک خط ریلی از گمرک اینچه‌برون واقع در نوار شمالی گنبدکاووس به ترکمنستان با حضور روسای جمهوری سه کشور همسایه یعنی ایران، ترکمنستان و قزاقستان به بهره‌برداری رسید. وجود گمرک و پایانه مرزی اینچه‌ برون، وجود منطقه ویژه اقتصادی اترک، خط ریلی بین المللی ایران - ترکمنستان - قزاقستان ، نزدیکی به فرودگاه بین المللی گرگان و همجواری با دریا و... از مهمترین امتیازات منحصر به فرد این منطقه است. منطقه ی آزاد اینچه برون ظرفیتی کم نظیر برای توسعه و رونق اقتصادی استان گلستان است. ایجاد زیرساخت‌های لازم در این منطقه، می‌تواند فرصت صادرات را فراهم کرده و به افزایش روابط فرهنگی و اجتماعی ایران با ترکمنستان و سایر کشورهای آسیای میانه کمک کند. متاسفانه  مدتها پس از تصویب منطقه ی آزاد تجاری - صنعتی اینچه‌برون و حتی پس از انتخاب مدیر برای این منطقه و ایجاد ساختار اداری، هنوز خبری از شکوفایی و رونق در خود منطقه و مناطق وابسته اطراف به گوش نمی رسد و این یعنی ناتوانی در جذب سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی، بنابراین انتظار اینکه منطقه ی آزاد اینچه برون برای توسعه استان اثربخش باشد در حال حاضر و با ادامه این روند انتظار بیهوده ای است. منطقه آزاد تجاری - صنعتی اینچه‌ برون  می توانست با ایجاد هزاران فرصت شغلی پایدار، غبار محرومیت را از چهره مردمان قانع و صبور مرزنشین استان پاک کند. به هر حال منطقه آزاد اینچه برون یکی از مهم ترین فرصت‌های اقتصادی گلستان است که از زیرساخت های ریلی، جاده، فرودگاه و بندر برخوردار است و نگاه و اهتمام مسوولان ارشد استان و به ویژه استاندار گلستان را می طلبد. توجه ویژه بانک‌های گلستان برای ارائه تسهیلات به سرمایه گذاران این منطقه می تواند به رونق اقتصادی منطقه اینچه برون و جذب سرمایه گذار و در نهایت رشد و توسعه وشکوفایی اقتصادی استان گلستان کمک کند.