■  با مسوولیت سردبیر

سی ام شهریور ماه برابر با 21 سپتامبر، روز جهانی صلح است.  این روز  برای اولین بار در سال  1982 در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به نام روز صلح نامگذاری شد و هدف آن زنده کردن صلح و دوستی میان همه شهروندان جهان است.  براین اساس زنگ صلح هرسال  در این روز در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک زده می شود، جالب آن است که بدانیم  این زنگ از سکه‌های اهدایی کودکان از تمام قاره‌ها به جز آفریقا ساخته شده است ودر کنار آن نوشته شده است: زنده باد صلح مطلق جهانی.

صلح و دوستی در این روزهای کشور ما واژه ای است که باید مداوم به آن اندیشید. برای صلح و دوستی باید بنیادهایی را سامان داد که بدون آن اصول، صلح و دوستی میسر نمی شود. به نظر می آید توجه کردن به اصول انسانی و خردمندانه ای فراتر از قوم و آیین و خواست های تنگ نظرانه و تاکید بر حقوق انسانی  شهروندان می تواند ما را به صلح نزدیکتر کند. این روزها باید بیاد بیاوریم که ایرانیان بیش از صد و بیست سال است که با دو انقلاب مشروطه و اسلامی بدنبال آرمانهایی بوده اند که تضمین کننده صلح و دوستی بوده است. خواسته هایی مانند عدالت و مساوات و حکومت قانون در مشروطه و استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی در انقلاب اسلامی آشکارا نشانگر خواسته های انسانی و مسالمت آمیز ملت ایران بوده است. امید است دست اندرکاران با اصلاح روش هایی که وجدان عمومی شهروندان آن، سیاستها و روشها را بر خلاف خواسته های بنیادین ملت ایران میدانند، زمینه ساز صلح و دوستی در بین همه اقوام و آیین های ایران باشند تا به صلح و دوستی در جامعه ایرانی امیدوار بمانیم. خشونت هیچ گاه روش شایسته ای برای رسیدن به توسعه و صلح نیست، اما باید با اصلاح روش ها، زمینه بی عدالتی و نابرابری ها را از میان برداشت و میدان را برای تنفس صلح و دوستی  باز کرد تا  بار دیگر شاهد اتفاقات ناخوشایندی مانند این روزها نباشیم.