با مسوولیت سردبیر

آیا واقعا آنگونه که برخی از مسوولان می گویند همراهی و یا مخالفت اتحادیه اروپا با سیاستها و برنامه های ایران دارای اهمیت نیست؟ آیا اتحادیه اروپا توان این را دارد که معادلات را بیش از این بر ایران تحمیل کند و با اعمال سیاستهای مختلف و همراهی بیشتر با تحریم ها شرایط را بر ایران بسته تر و تنگ تر کند یا داستان غیر از این است؟ در این باره باید گفت وقتی از اتحادیه اروپا سخن می گوییم  باید بدانیم از جمعیتی بالغ بر پانصد میلیون نفر در بیست و هفت کشور که سهم بسیار بسزایی در تولید ناخالص ملی جهانی دارند، سخن می گوییم این اتحادیه که از حدود هفتاد سال پیش بنای آن سامان گرفته است و تا به امروز توانسته است خود را به عنوان یک اجماع در جهان ثبت نماید، بدنبال آن است تا با سیاست ورزی هماهنگ شرایط را به نفع کشورهای اروپایی در معادلات

جهانی تغییر دهد. از جانب دیگر و در ماجرای  رای هماهنگ  به تروریست خواندن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی  باید توجه داشت که حتی در صورت قطعی نشدن چنین پیشنهادی، باید مدیران سیاست خارجی و دیگر مسوولان ما توجه داشته باشند که طراحی و برنامه ریزی طرف مقابل به گونه ای است که تقریبا تمام نمایندگان کشورهای اروپایی به این طرح رای داده اند و این نشانگر آن است که افکار عمومی اروپا بدون هیچ مسامحه ای به این مساله باور دارد و چنانچه اقدام عاجلی صورت نگیرد، می تواند به عواقب بسیار خطرناکی حتی جنگ برای کشورمان

بینجامد. علت آن نیز آشکار است برای سیاست ورزان دنیای آزاد، افکار عمومی مهمترین بخش از بازی سیاسی است زیرا در نهایت تمام امورات منوط به پذیرش شهروندان و افکار عمومی شهروندان آنهاست. بنابراین  چنین رای یک دست و شفافی نشانه عمق برنامه ریزی آنها برای مقابله با سیاستهای ایران است؛ مساله ای که  باور شهروندان آن کشورها را نشان میدهد. 

ادامه در صفحه 2

افکار عمومی

اتحادیه اروپا

بخاطر داشته باشیم که بازی سیاست قواعد خاص خود را دارد، میدان بده بستان های صاحبان قدرت است و رقیبان از هر حرکت ما برای ضربه زدن و بهره بردن به نفع خود استفاده می کنند. به این خاطر برای بازی در میدان سیاست همواره نیازمند برگه هایی موجه هستیم وشوربختانه باید اذعان کرد  با از دست دادن اتحادیه اروپا  پس از آمریکا، چین  و کشورهای عربی عملا برگه ای برای بازی در دنیای سیاست خارجی برای ما نمی ماند. واقع نگری و فرصت طلبی ابزاری برای نیل به منافع ملی است. باید بازی خودمان را براساس منافع شهروندان ایران بازخوانی کنیم تا حداقل فرصت ها را نیز نسوزانیم.