با مسوولیت سردبیر

یکی از مشکلات بنیادینی که در حادثه تلخ زلزله خوی و کمک رسانی به شهروندان عزیز هم وطنمان در این شهرستان خود را نشان داد ، فقدان راهبرد مناسب دولت برای استفاده از ظرفیت بزرگ شهروندان و بدنه اجتماعی بود.  ما میدانیم در میان ایرانیان از دیر باز فرهنگ فتوت و جوانمردی همواره به عنوان یک اصل و ارزش ارجمند مورد تشویق و قدردانی بوده است، پهلوان پوریای ولی نماد چنین بزرگواری و فتوتی بوده است و یا در دوره معاصر جهان پهلوان تختی به عنوان نماد معرفت و فتوت در میان مردم جای خود را باز کرده است. هر کس از هر تیره و قوم و آیینی تنها به صرف ایرانی بودن مفهوم داش بودن و رفیق بودن را درک می کند، سنتی ورای همه ارزشهای خاکی و دنیایی. انسانهایی که برای دیگران حاضر به فداکاری بدون چشم داشت هستند و به همین خاطر هم هست که دولتها نمی توانند چنین سرمایه ای را تولید کنند. چنین انسانهایی مالک خود و سرمایه ی خود هستند. حرفشان اعتبار است و وجودشان مایه فخر هر محله و یا شهر و دیاری است.  بر این اساس باید گفت تجربه دوره های گذشته کلاهبرداری و سواستفاده از عواطف شهروندان در حوادثی مانند زلزله و یا سیل و ... باعث شد، دولت وقت تصمیم بگیرد اجازه فعالیتهای امدادرسانی از برجستگان و نخبگان گرفته شود، حسابهای آنها مسدود شود  و به ناچار  بزرگان شهرها و کسانی که شهروندان به اعتبار آنها حاضر به تلاش و فداکاری بودند هم در این تصمیم گوشه نشین شدند. در حالی که راهبرد درست برخورد با کلاهبرداران و تشویق انسانهای نیک اندیش بوده و هست و این در حالی است که دولت مستقر، برنامه ای هم برای گسترش نهادهای مدنی نداشته و ندارد تا در چنین حوادثی یاور شهروندان باشند و می خواهد خود، تنها امور را به پیش ببرد.

ادامه در صفحه 2

دولت همه کاره

 نیست

حکمرانی موفق آن است که بتواند با تدبیر زمینه مشارکت نخبگان و بزرگان را در حوادث فراهم آورد تا در قبال آن روحیه وحدت ملی و همبستگی اجتماعی پر رنگ شود و بداند دولت همه کاره نیست و الا دولتی کردن امور و سپردن آن به دولتی که خود هزاران مشکل لاینحل دارد، کار سختی نیست اما نتیجه آن همان می شود که معاون اول رییس جمهور به رییس هلال احمر گفت و یا تراژدی  بردن یک چکمه بر ای نوجوان بینوایی است که فیلم بیچارگیش را همه دنیا دیدند. راه توسعه نه میان بر دارد و نه غیر قابل فهم است،  تنها نیازمند اندکی تامل است.