علیرضا صدرایی - آن چنان که بارها نوشته ایم خشکسالی و فقدان منابع آبی یک تهدید اساسی برای زیست  بوم گلستان است . مناطق شمالی گلستان و به عبارت واضح تر ترکمن صحرا خشک شده است و این خشک سالی مانند دو مینو به تمامی ارکان زندگی و اقتصاد شهروندان تاثیر گذاشته است، تاثیری که نشانه های آن کاملا واضح است. برای نمونه معاون بهبود تولیدات دامی جهاد کشاورزی گلستان  در گفت و گو با ایسنا با بیان اینکه متأسفانه با خشکسالی بخش زیادی از مراتع خشک شده و یا از مرغوبیت قبلی افتاده‌ است،می گوید: خشکسالی دامداران را با مشکل مواجه کرده است و با توجه به سنتی بودن هفتاد درصد  دامپروری در گلستان و تامین علوفه دامها از مراتع عملا دامها مواد غذایی لازم را برای تغذیه از دست داده اند و دقیقا دو مینوی خشکسالی از اینجا آغاز می شود. وقتی دامدار، علوفه ای برای تغذیه دام نداشته باشد، ورشکست می شوند و به ناچار باید دام های خود را روانه کشتارگاه ها کرده یا واگذار کنند. نتیجه هر چه باشد توازن به هم ریخته است. میر شاهی که یک دامدار با سابقه است به گلشن مهر می گوید: امسال شمال گلستان خشک خشک است. او که تا چندی پیش در دامداریش سیصد گوسفند داشته است، امروز نیمی از آنها را فروخته است و نیم دیگر را به گله ای دیگر  در جز موریان کرمان فرستاده است و منتظر است تا تقدیر چه بر سر دامهایش می آورد، شکوه می کند که: وقتی نه چراگاهی هست و نه حمایتی، چه انتظاری از دامدار می توان داشت. وقتی دولت فقط ۷ کیلو برای گاو و دو کیلو برای گوسفند در ماه به دامداران کنسانتره  میدهد در حالیکه این مقدار خوراک یک روز دام است مثل این است که بگویند به گاو و گوسفند با قاشق غذا بدهید در حالی که کنسانتره در بازار هر کیلو بین ۱۳ تا ۱۵ هزار تومان است و دامداران توان خرید در بازار آزاد را ندارند نتیجه به هم ریختن سبد کالای خانوار و مصرف مواد گوشتی در زندگی شهروندان آشکار می شود گوشت و فرآورده های آن گران می شود و فشار به مردم بیشتر از پیش و این ماجرای تلخ ورشکستگی دامداران  گلستانی است.