■   بامسوولیت سردبیر

 جنگ غزه چند روز است که به شدت ادامه دارد و دو طرف با تمام توان در حال درگیری هستند، در این میان زن و بچه های بی گناه و شهروندان بی تقصیر هم بی نصیب نمانده اند که جای تاسف و تاثر دارد اما نکته پر اهمیتی که باید به آن پرداخت، خبری است که کم و بیش در حال طرح است و آن عبارت از یورش زمینی به غزه است که برخی منابع از آن به عنوان اتفاق بزرگ یاد کرده اند و مهمتر از آن پیشنهاد برخی از کارشناسان رسانه ها یا وکلای سابق و لاحق  مجلس ماست که خواسته اند ایران در صورت یورش زمینی به غزه، پیاده نظام به منطقه گسیل نماید. در این باره مرور خاطرات تلخ ملت مان را فراموش نکرده ایم. شاید خوانده باشید که پیش از جنگهای تلخ ایران و روسیه که سوگمندانه منجر به  از دست رفتن بخش اعظمی از خاک وطن شد، ایرانیان  درگیری های کوچکی در مرزها با روسیه تزاری داشتند، این اتفاقات منجر به جلسه ای شد تا پادشاه صاحبقران اوضاع را ارزیابی کند، میرزا قائم مقام فراهانی این مرد دانا در آن روزگار والی آذربایجان بود و در آن جلسه که به اتفاق سران نظامی و شاهزادگان تشکیل  شده بود، حضور داشت. پادشاه نظر حاضران را جویا می شود و همه مدعیان اعلام می کنند که با شمشیر برنده شاه قدر قدرت به کمترین زمانی دودمان روسیه تزاری را بر خواهند آورد و چنان بر دشمن ضربه وارد می کنند که روسیه تزاری دیگر جرات نگاه کردن به اراضی ایران را نداشته باشد، پادشاه پس از اظهار نظرها، نظر قائم مقام را می خواهد، او از پاسخ طفره می رود، اما پادشاه اصرار می کند و قائم مقام می پرسد: قبله عالم ما چقدر از رعایا مالیات می گیریم، فتحعلی شاه میگوید: شش کرور، قائم مقام می پرسد پادشاه روسیه چقدر ؟ فتحعلی شاه می گوید یحتمل ششصد کرور. میرزا ادامه می دهد، شش کرور از پس ششصد کرور  بر نمی آید. جلسه به پایان می رسد اما همان مدعیان، پادشاه را ترغیب به جنگ  کردند و میرزا تبعید شد تا بخش اعظم ایران از دست رفت و شاه برای آنکه جلوی پیشروی روس را بگیرد، مجبور شد دوباره میرزا قائم مقام را رییس هیات مذاکره کننده قرار دهد که اگر او نبود شاید امروز تبریز هم از دست ایران عزیز رفته بود...

حال باید به کسانی که مدعی رفتن به غزه هستند، گفت: شش کرور از پس شصت کرور بر نمی آید، دقیقترین موضع در این اتفاق همان موضع رهبری معظم انقلاب  است که ما دخالتی نداریم اما مدافع همه مظلومانیم.  آغاز ورود ایران به چنین جنگی با ماست اما پایان آن را هیچ کس نمی تواند پیش بینی کند. پس هشیار باشیم و مراقب، از تاریخ درس بگیریم و خردمندانه رفتار کنیم.