محمود رحیمی- مهمترین نقش کانون‌های بازنشستگان، اجرای عدالت و حصول حقوق معوقه بازنشستگان می‌باشد. صدها کانون در سراسر کشور وجود دارند که دارای شخصیت حقوقی هستند و اعضای هیئت مدیره این کانون‌ها را بازنشستگان با آرای شفاف انتخاب می‌کنند و در نهایت وکالت امور مربوط به خود را در خصوص حقوق معوقه و مطالبات  به زمین مانده را به آن‌ها واگذار می‌نمایند. این کانون‌ها که با نظارت نمایندگان وزارت کشور تاسیس می‌شوند حائز اهمیت می‌باشند و تمام امور مربوط به سازمان اداری و صندوق‌های بازنشستگان را به عهده دارند. اما علت عدم توفیق در امور محوله آنان از سوی موکلین خود در چیست؟آیا اگر کانون‌ها به رسالت خود واقف بودند و شرح وظایف خود را به خوبی می‌دانستند، وضعیت مطالبات بازنشستگان هنوز در این حد بود؟ آیا اگر روءسای کانون‌ها و اعضای هئیت مدیره و بازرسان آنان به سرنوشت بازنشستگان آگاه بودند، مطالبات آنان امروز باید در گروه‌های مجازی دنبال می‌شد؟! امروز ما شاهد آن هستیم که بازنشستگان به دنبال مطالبات خود در کف خیابان‌ها فریاد سر می‌دهند.  علت چیست؟عدم آگاهی به مسئولیت خطیر خود از سوی روءسای کانون‌ها و هیئت مدیره آن‌ها یکی از دلایل این وضعیت می‌باشد!چرا کانون‌ها عملیات راهبردی برای وصول مطالبات را هدایت و رهبری نمی‌کنند؟!مسلماً هم‌نشینی روسای ادارات با مدیران و نزدیکی با آنان یکی از دلایل بی‌تفاوت بودن به رسالت مطالبه‌گری آنان می‌باشد و منتخبین بازنشستگان از موقعیت حقوقی که بازنشستگان با آرای خود در اختیار آنان گذاشته‌اند، سوء‌استفاده می‌کنند. تمام این شبهات وجود دارد و سوءاستفاده اعضای هیئت مدیره از موقعیت شغلی خود در وضعیت بد معیشتی که در جامعه در میان بازنشستگان وجود دارد، می‌تواند یکی از دلایلی باشد که کانون‌ها را از وظایف خود دور کرده است. رسالت کانون‌ها، به‌عنوان لیدر پیگیری مطالبات بازنشستگان است که باید به‌عنوان فرمانده مطالبات بازنشستگان ایفای نقش نمایند. متاسفانه در مطالبات و تجمعات میدانی بازنشستگان احدی از روسا و اعضای هئیت مدیره کانون‌ها حضور ندارند. اگر امروز کانون‌ها سکوت اختیار نمی‌کردند، مسلماً صندوق‌های بازنشستگان و دولت و مجلس و سازمان‌های حمایتی این‌گونه ناجوانمردانه به بازنشستگان زور نمی‌گفتند و بازنشستگان را مفت خور و اضافی لقب نمی‌دادند. به‌راستی چرا کانون‌ها در این برهه از زمان که بازنشستگان نیازمند حمایت هستند آنان وقت خود را در پشت میزهای ریاست به خوردن چای و کشیدن سیگار می‌گذرانند؟؟!!! و در خاتمه سخنی با بازنشستگان؛ شما باید با مراجعه به کانون‌ها از آرای خود محافظت کنید و از منتخبین خود بخواهید که به رسالت خود در جهت حمایت بدون قید و شرط از بازنشستگان عمل نمایند. از آنان بخواهید در میدان مطالبه‌گری و تجمعات اعتراضی پا به پای بازنشستگان جهت احقاق حقوق‌شان حضور پر رنگ و فعال داشته و مدافع آنان باشند. متاسفانه این کانون‌ها به حیاط خلوت مدیران تبدیل شده‌اند و نقش مهمی را جهت از بین بردن حقوق بازنشستگان ایفا می‌نمایند. بدیهی است بازنشستگان برای رسیدن به حقوق خود باید از کانون‌ها شروع کنند و آنان را وادار به پایبندی به وظایف خود نمایند و در صورت عدم توفیق آنان، آرای خود را مطالبه و پس بگیرند، تا افراد کار‌آمد و شایسته بر سر کار آیند و کمک به وصول مطالبات بازنشستگان نمایند.